it's quarter to 8 in the morning and yet i can't even sleep. i'm so confused. i dont know what to do.
at first, i thought that i can handle everything that i was planning for summer. my ojt. my side line. everything for summer. but that's what i thought. in all of a sudden, those plans were ruined.
it happens when i thought that all about my ojt thingy were perfectly arranged. i went to lbc express in pasay, near the domestic airport, because the hr said that i will be interview and orient for my ojt. i was so nervous because its my first time to be interview for a training. when i met this hr, she gave me a little talk, asked something about me, and questioned me if i got first those requirements.
-recommendation letter = check
-3 photocopies and original of nbi clearance = what the-, kailangan pa ba yan? ojt lang naman tong kinukuha ko.
-certificate of enrollment = i dont have it yet, syempre hindi pa enroll kaya to follow na lang (considered)
-evaluation form for ojt = kukuha pa lang sa ue.
grr... ang daming kailangan! at ang sabi lang sakin eh recommendation letter lang, hindi man lang sakin sinabi nung una pa lang na kailangan ng nbi clearance, ang tagal kayang kunin yon.
and after that, "if you already have all of that just text me and come back here" thats what all she said.... and "i can leave"..
is that you called an interview? i do even searched about there company in case there is a question about it, but as i unexpected there's no I.N.T.E.R.V.I.E.W.
i came back home and mommy accompanied me to nbi in marilao. after the process, the releasing of my nbi clearance will be in may 2. May 2? shocks!! may 10 is the start of my side line. which i will choose? the ojt, which i needed for my ad pro subject next sem or the side line which i wanted because i want to buy the stuffs that i want and treat my parents even just for once, in my own money. and i think that job will give me a different experience on the outside world.
waarrrghhh...
ano ba tong gagawin ko?? napapaenglish tuloy ako ng wala sa oras.
hayz.. what shall i do? i now that i need to give up one of these two, and thats what i want;(
i feel so melancholic because i need to sacrifice the one that i want and it feels like my dream was taken away from me;(
is there someone who can cheer me up?:(
poverty and friends
circle of friends
Wednesday, April 27, 2011
Friday, March 18, 2011
hindi makakalimutang sugat
ito na naman ako. bigla kong naisipang magblog sa hindi inaasahang pangyayari. ang hirap mag type ha, ng isang kamay lang gamit, ang bagal din kasi.
here is the start of my story.
while doing my scale model, i was accidentally cut the tip of my thumb(left hand) together with some part of the nail. grr so stupid! engot ng daliri ko. bakit ba kasi hindi umiwas yung daliri ko? shungaks ko talaga. dahil sa pagkahiwa ng daliri ko ay nacut din sa loob ang mga arteries(according in our biology class). ganun daw kasi yun. may 2 klase kasi tayo ng dugo, ang color red which is came from arteries, and dark red came from the veins. makikita lang daw natin ang dark red na dugo dun sa mga malalalang mga sugat, yung kung baga pang agaw buhay na.. basta ayun. back to the topic na nga. ayun, dahil sa nakita kong dugo na kumakalat sa daliri ko, na may tumutulo-tulo pa(yayks) eh dali-dali akong pumunta sa cr at nilinis ko yung sugat. actually hindi ko masabi na nililinis ko yung sugat, pinapadaanan ko lang kasi sa running water. dun ko nakita na malalim yung sugat ko, dahil kahit ilang beses kong linisin ay lumalabas pa din yung dugo. nagpapanic na ko, hindi ko alam gagawin ko, pati yung illustration board na hinahati ko ay nalagyan na din ng dugo, grr.. sa sobrang blanko ng isip ko ay pumunta ako sa kwarto ni mommy. umiiyak ako habang sinasabi ko na lang "mi, may gamot ka ba dyan sa sugat? nahiwa ko daliri ko, ayaw huminto ng pagdugo." Bumangon agad si mommy at halatang naalimpungatan sya sa pagtulog. sino ba naman kasi yung hindi maaalimpungatan sa madaling araw, na makakarinig ng umiiyak.--> para tuloy eksena sa sine, yun nga lang multo ang umiiyak.
"ano yan? antok ka na ata eh." sabi ni mommy at kinuha yung gamot sa drawer nya.
ako si ungol, ako si iyak, ako ungol, ako si iyak, ako si tulo sipon.. wah, lahat na.
pinipilit lagyan ni mommy ng gamot yung sugat kahit puro dugo na lang yung daliri ko. "eeh nagdudugo nga oh, pano yan?" sabi ko na lang kay mommy. kasi naman bakit lalagyan ng gamot eh nagdudugo nga, pano tatalab yun, di ba?
"pampatigil nga 'to ng pagdugo". yun kasi yung ginagamit ni daddy na gamot pag nasusugatan sya.
pagkatapos lagyan ng gamot ay umiiyak pa din ako. ang hapdi kasi eh. ang pangit din ng itsura ng daliri ko. puro dugo na may halong gamot, itsura naman nun diba, ang gara. "ano ng gagawin ko dito?" tanong ko kay mommy habang pumunta na ulit sya ng kwarto nya. "matulog ka na, anong oras na. sugat lang yan, malayo yan. kumpara mo sa mga tiga japan" at sabay naming sinarado ang pinto, pinto nila at ng kwarto ko. na sense ko na kasi na iccompare na naman nya ko sa iba, at ayoko nun, kaya sinabayan ko na din sya magsarado ng pinto.--> kung pwede lang may kasama pang walk out
ang gara-gara tuloy ng pakiramdam ko. mix emotions. inis ako sa pagkumpara ni mommy sakin at sa mga taga japan, sabagay, sugat lang naman to, ano naman to kung ikkumpara mo sa mga nasalanta dun sa japan.
eh kaso nga hindi kong mapigilan umiyak. ano gagawin ko dun, alangan naman pigilan ko nararamdaman ko? iiyak na nga lang lang ako, syempre ilalabas ko na. tska ganto talaga ko eh, ano magagawa ko eh iyakin ako.
inintindi ko na lang si mommy, kasi antok na antok naman na sya, at naputol pa pagtulog nya diba. tsaka simula pa naman nun, hindi naman sya ganung nagccare sakin pag nasusugatan ako eh. hmm siguro sanay na sya na lagi akong nagkakasugat dati kaya ganun. ang careless ko kasi eeh,, so clumsy. namimiss ko tuloy si daddy, sya kasi yung nandyan pag nasasaktan at nasusugatan ako. kapag may sugat o paso ako check sya ng check kung magaling na ba. yung mga ganung bagay. na mimiss ko lalo tuloy si daddy.--> hindi naman mukhang daddy's girl eh no? *singhot* *punas luha* medyo lang;P
after ng ilang minutes ay naramdaman kong namamanhid na yung sugat ko, umipekto na din ata yung gamot. sa tagal ng hindi ko paghugas ulit sa dugo(kasi paghinugasan ko matatanggal yung gamot) ay nanigas at natuyo na tuloy sa kamay ko. nag cr ulit ako at hinugasan yung sugat ko, nasama at na wash away ang gamot, ayun, poof! it became coco crunch, joke hehe.. ayun, bumuka ulit yung sugat at nagdugo na naman.. hays.. kumuha nalang ako ng twalya at pinunasan at inikot ko sa daliri ko. may ulirat na ko at medyo alam ko na gagawin ko. hindi na ko hihingi ng tulong.
sana tumigil na pagdudugo, nanlalata na ko lalo eh;(
itutulog ko na lang to..
at sana sabay sa pagtulog ko ay mawala't makalimot din ako sa mga nangyari.
-->tska pahabol pa.. sana wag mamaga mata ko pag gising ko, aalis pa ko eeh, bibili gamit para sa scale model;)
here is the start of my story.
while doing my scale model, i was accidentally cut the tip of my thumb(left hand) together with some part of the nail. grr so stupid! engot ng daliri ko. bakit ba kasi hindi umiwas yung daliri ko? shungaks ko talaga. dahil sa pagkahiwa ng daliri ko ay nacut din sa loob ang mga arteries(according in our biology class). ganun daw kasi yun. may 2 klase kasi tayo ng dugo, ang color red which is came from arteries, and dark red came from the veins. makikita lang daw natin ang dark red na dugo dun sa mga malalalang mga sugat, yung kung baga pang agaw buhay na.. basta ayun. back to the topic na nga. ayun, dahil sa nakita kong dugo na kumakalat sa daliri ko, na may tumutulo-tulo pa(yayks) eh dali-dali akong pumunta sa cr at nilinis ko yung sugat. actually hindi ko masabi na nililinis ko yung sugat, pinapadaanan ko lang kasi sa running water. dun ko nakita na malalim yung sugat ko, dahil kahit ilang beses kong linisin ay lumalabas pa din yung dugo. nagpapanic na ko, hindi ko alam gagawin ko, pati yung illustration board na hinahati ko ay nalagyan na din ng dugo, grr.. sa sobrang blanko ng isip ko ay pumunta ako sa kwarto ni mommy. umiiyak ako habang sinasabi ko na lang "mi, may gamot ka ba dyan sa sugat? nahiwa ko daliri ko, ayaw huminto ng pagdugo." Bumangon agad si mommy at halatang naalimpungatan sya sa pagtulog. sino ba naman kasi yung hindi maaalimpungatan sa madaling araw, na makakarinig ng umiiyak.--> para tuloy eksena sa sine, yun nga lang multo ang umiiyak.
"ano yan? antok ka na ata eh." sabi ni mommy at kinuha yung gamot sa drawer nya.
ako si ungol, ako si iyak, ako ungol, ako si iyak, ako si tulo sipon.. wah, lahat na.
pinipilit lagyan ni mommy ng gamot yung sugat kahit puro dugo na lang yung daliri ko. "eeh nagdudugo nga oh, pano yan?" sabi ko na lang kay mommy. kasi naman bakit lalagyan ng gamot eh nagdudugo nga, pano tatalab yun, di ba?
"pampatigil nga 'to ng pagdugo". yun kasi yung ginagamit ni daddy na gamot pag nasusugatan sya.
pagkatapos lagyan ng gamot ay umiiyak pa din ako. ang hapdi kasi eh. ang pangit din ng itsura ng daliri ko. puro dugo na may halong gamot, itsura naman nun diba, ang gara. "ano ng gagawin ko dito?" tanong ko kay mommy habang pumunta na ulit sya ng kwarto nya. "matulog ka na, anong oras na. sugat lang yan, malayo yan. kumpara mo sa mga tiga japan" at sabay naming sinarado ang pinto, pinto nila at ng kwarto ko. na sense ko na kasi na iccompare na naman nya ko sa iba, at ayoko nun, kaya sinabayan ko na din sya magsarado ng pinto.--> kung pwede lang may kasama pang walk out
ang gara-gara tuloy ng pakiramdam ko. mix emotions. inis ako sa pagkumpara ni mommy sakin at sa mga taga japan, sabagay, sugat lang naman to, ano naman to kung ikkumpara mo sa mga nasalanta dun sa japan.
eh kaso nga hindi kong mapigilan umiyak. ano gagawin ko dun, alangan naman pigilan ko nararamdaman ko? iiyak na nga lang lang ako, syempre ilalabas ko na. tska ganto talaga ko eh, ano magagawa ko eh iyakin ako.
inintindi ko na lang si mommy, kasi antok na antok naman na sya, at naputol pa pagtulog nya diba. tsaka simula pa naman nun, hindi naman sya ganung nagccare sakin pag nasusugatan ako eh. hmm siguro sanay na sya na lagi akong nagkakasugat dati kaya ganun. ang careless ko kasi eeh,, so clumsy. namimiss ko tuloy si daddy, sya kasi yung nandyan pag nasasaktan at nasusugatan ako. kapag may sugat o paso ako check sya ng check kung magaling na ba. yung mga ganung bagay. na mimiss ko lalo tuloy si daddy.--> hindi naman mukhang daddy's girl eh no? *singhot* *punas luha* medyo lang;P
after ng ilang minutes ay naramdaman kong namamanhid na yung sugat ko, umipekto na din ata yung gamot. sa tagal ng hindi ko paghugas ulit sa dugo(kasi paghinugasan ko matatanggal yung gamot) ay nanigas at natuyo na tuloy sa kamay ko. nag cr ulit ako at hinugasan yung sugat ko, nasama at na wash away ang gamot, ayun, poof! it became coco crunch, joke hehe.. ayun, bumuka ulit yung sugat at nagdugo na naman.. hays.. kumuha nalang ako ng twalya at pinunasan at inikot ko sa daliri ko. may ulirat na ko at medyo alam ko na gagawin ko. hindi na ko hihingi ng tulong.
sana tumigil na pagdudugo, nanlalata na ko lalo eh;(
itutulog ko na lang to..
at sana sabay sa pagtulog ko ay mawala't makalimot din ako sa mga nangyari.
-->tska pahabol pa.. sana wag mamaga mata ko pag gising ko, aalis pa ko eeh, bibili gamit para sa scale model;)
Subscribe to:
Posts (Atom)