JeJemons

sa panahon ngayon ang dami ng mga uri ng texters, at isa na dito ang mga jejemons. sila yung mga klase ng texters na grabe kung ibahin ang mga words na tina-type nila. tsaka sila din yung mga gumagamit ng mga H, Z, Q, E, X at kung ano pa para paartihin yung message nila. yung simlpeng salita nagkakaron ng bagong spelling, kunyari "hello", yung mga simpleng texter ginagawa lang nila ay "elow", pero ang mga jejemon "eoww".. kaya minsan, imbes na maintindihan mo yung message nila sayo eh malilito at mahihirapan ka pang basahin. bakit ba kailangan paartehin pa ng bongga ang pagte-text? kaya tuloy minsan namamali na tayo ng pagspell ng salita.

sana mawala na ang mga jejemon monsters hehehe. masugpo na sana sila ng mga jejebusters..



jejeje,, este heheh;D

Chrome

Chapter 4



imbes na umuwi ang tatlo ay pinahiram na lang sila ni carla ng mga damit nya dahil alam nyang wala namang dalang panggimik sila micah, danica at jana, at para maaga silang makaalis ng sabay-sabay. binuksan ni carla ang aparador nya, "hmm anong klase ba gusto nyong isuot? pants o dress o skirt?".


"skirt dapat kay dan." rekomenda ni jana. "para naman madaming makapansin agad sa kanya."


"bakit naman? wag naman ganun. dapat tayong lahat ang stand out, hindi lang ako."


"para may mga papables na lumapit hehehe. hmm sabagay, dapat kami din, malay natin, makahanap kami dun hehe" sabay tawa ng malakas ni jana.


nilabas ni carla ang mga magaganda nyang damit at nagsimula naman mamili ang tatlo.


"ito sakin. white skirt at yung loose blouse na may belt." at tinuro ni danica ang blouse.


"akin ito, one side cut glittered blouse and leathered black skirt. bagay ba?" itinapat ni jana ang damit sa katawan at ipinakita sa iba.


"oo, bagay sayo." sabay ngiti ni micah.


inabutan ni jana si micah ng dress, "ito naman sayo."

"dress? hmm pwede yung hindi masyado maigsi?" at napakamot si micah ng pisngi.


"ang cute mo talaga, lalo na pagginagawa mo yan." sabi ni danica.


"huh?"


"kitams. cute sayo yang ginagawa mo." dagdag ni carla. "tama si jana. isuot mo yang dress, magde-dress na din ako."


"eh ang igsi eh. pwede na yung mga hanggang tuhod?"


"ano ka ba. pupunta tayo fubicks, dapat bongga ang suot natin. we should look sexy." at kumembot pa si jana.


hinawakan ni danica ang kamay ni micah, "sige na, micah. minsan lang to. isipin mo na lang para sakin tong gagawin natin." suyo pa ni danica, at sumenyas naman ng ok sila jana at carla.


napakamot na naman ng pisngi si micah. "hmm sige na nga. kahit hindi ako sanay magsuot ng ganyang kaigsing dress, para sa inyo, kahit ngayon lang, magsusuot ako. pero.. ngayon lang to ah." at kinuha ni micah ang crimson red na dress kay jana.



- - - - -


habang bumabyahe sila lance at nagda-drive si bert, ayos ng ayos ng buhok si fidel. napansin ito ni lance at tinulungan si fidel sa pag aayos.

"salamat, pare."

"wala yun, fifi" pang aasar ni lance.


"kanina ka pa ah." tinapik ang tyan ni lance.


nagsalita naman si bert, "sana hindi masyadong madaming tao ngayon dun."


"imposible yun, bert. sikat na sikat yung bar na yung eh. tska ok lang yan, malaki naman yung place nila." sinagot ni lance si bert.


"dapat madaming mga babae." singit naman ni fidel.


"babae ka na naman dyan, tapos yun pala bakla hahaha" kantyaw ni lance at tumawa ng malakas.


"hindi na mangyayari yun no." humalukipkip na lang si fidel at sumandal.


makalipas ng 30 minutes ay nakarating na ang tatlong kumag sa destinasyon nila. nagbayad sila ng entrance at pumasok sa luob ng bar.



----> to be continued

Chrome

ito, at nagbabalik na naman ako. mukhang nagka sa mood ulit akong magtype eh hehe;D



Chapter 3



lumipas ang oras at ang umaga ay naging hapon na. isang hapon na unti-unting nababalutan ng lamig. kadalasan, ito yung klase ng panahon na gustong-gusto ng mga estudyante para hindi sila naiinitan at makakagamit pa sila ng mga jacket pang dagdag porma.


"oh, san na tayo nyan? wala ba tayong gala?" sabi ni fidel habang ikinakabit ang sinturon.


"gala? hmm parang gusto ko ngang gumimik ngayon. alis tayo, pare." at tinapik ang balikat ni lance.


"huh? biglaan? hindi ako nagsabi kay mama, baka hanapin ako nun." dahan-dahan inaayos ang buhok habang naka tingin sa salamin.


"ito naman. tanda-tanda mo na nagpapaalam ka pa. edi itext mo. sabihin mo aalis ka. gigimik lang." suyo ni fidel.


ibis na inaayos pa din ni lance ang buhok nya eh napakamot sya kaya nagulo din ang buhok nya. "syempre kailangan magpaalam, mabait ako eh. tska baka paghindi ako nagpaalam at ginabi ako ng sobra baka bawasan allowance ko."


"magpaalam ka na."


"oo, sige. ite-text ko."


- - - - -



pagkatapos na pagkatapos ng last subject nila micah ay pumunta at tumambay muna sila sa bahay nila carla. dumating din sa bahay nila carla si jana para damayan si danica sa problema nito.


hinawakan ni carla ang dalawang pisngi ni jana "bakit kasi hindi ka pumasok kanina eh."


"syensya na guys. pumunta kasi kami ni mommy sa hospital. dinalaw namin yung boss ng daddy ko." dagdag pa ni jana, "hmm babawi ako. tamang tama, binigyan ako kanina nung anak ng boss ni daddy ng apat na v.i.p ticket sa fubicks. punta tayo ngayon."


"sa fubicks? yung bar sa central city?" napatanong agad si carla.


"oo. kailangan nating pasayahin si danica ngayon. at malay natin, may makilala sya dun na papable."


tumango lang si danica at dahil pumayag naman to "pero alangan naman itong school uniform ang suot natin."


itinaas ni micah ang kamay "eh friends, pano ako. alam nyo naman mahirap magpaalam sa mommy ko."

napapaisip tuloy sila carla kung pano maipapaalam si micah dahil alam nilang bibihira lang payagan si micah pag aalis ng gabi.


nagbigay ng suggestion si danica. "what if magpatulong kaya tayo sa kapatid mo, micah."


"pwede din. pero pano?"

"sabihin natin yung totoo at yung dahilan, tapos hingi tayo nag tulong para payagan ka."


mula sa bahay nila carla, tinawagan nila ang landline sa bahay nila micah. "hello?"


sumenyas si jana sa tatlo na may sumagot na ng telepono. "hmm hello? kuya mac? si carla to."


"oh, carla. wala pa si micah dito eh, hindi pa nakakauwi."


"ano, kasi. nandito sya, at may sasabihin sya sayo." at biglang pinasa ang telepono kay micah.


"uhmm, hello? kuya."


"nandyan ka pala. umuwi ka na baka gabihin ka pa."


"eh kasi kuya. actually, kaya ako tumawag kasi may sasabihin ako sayo."


"ano yun?" napakamot pa ng ulo si mac.


"kasi ganto yun, kuya. nagbreak na kasi si danica at yung boyfriend nya kaninang umaga, eh syempre malungkot sya. she needs to move on dapat. tapos may nagbigay naman kay jana ng mga v.i.p tickets ng fubicks. kaya naisip nila na pumunta ngayon sa fubicks para pasayahin namin si danica. ayun.". halata sa pananalita ni micah na kinakabahan pa sya at nahalata ito ng kuya mac nya.

"so? anong gusto mong gawin ko ha, halimaw?" pang aasar ni mac sa kapatid.


"halimaw ka dyan!" napanguso pa si micah.


"bakit? galit ka, halimaw?"


"hmmp.. basta. eh kasi naman kuya eh."


"hehe joke lang. oh, ano ba yung gusto mo talagang sabihin? diretsahin mo na ko."


"tulungan mo naman akong magpaalam kay mommy, kuya. dali na. please... minsan lang naman to eh." pagmamakaawa ni micah.


"yun lang ba? sige, ok lang. gumimik ka na. tumawag sakin si mommy kanina na hindi sya makakauwi ngayong gabi pati bukas. kailangan daw nila ng mga boss nya na mag out of town para sa bago nilang project ngayon."


nagtatatalon si micah sa tuwa. "talaga?! sige, sige. thank you kuya. ingat kayo nila manang at yaya dyan ah. i love you."


"nako, naglambing pa ang halimaw. hehe sige, mag ingat din kayo ah. huwag sasama kung kani-kanino. i love you too, haaaliiimaaaw." sabay tawa si mac.


pagbaba ni micah ng telepono, "friends! pwede na ko. wala si mommy sa bahay. nag out of town, kaya pwede na tayong gumimik hahaha, ang saya!"


"talaga? good." hindi makapaniwala si jana.


"so, ano pang hinihintay natin. tara na, magbihis at mag ayos na tayo". tuwang tuwa si carla.



---> to be continued



dadagdagan ko na lang sa susunod;>

Chrome

here's the next chapter;>


Chapter 2


pagkatapos ng history class nila ay may natanggap na text message sila micah at carla.

"na san kayo? i need you guys. i'm here sa room 400."


pagkatapos mabasa ng dalawa ang text ni danica ay agad silang pumunta sa room 400.

"nandito na kami. why? what happen, dan?" pinunasan ni micah ang luha ni danica.

"wala na. wala na kami ni baste. nakipagbreak na ko." patuloy pa din umiiyak si danica.

"huh? buti naman at nakipaghiwalay ka na dun sa lalaking yun, pero bakit? anong dahilan?" singit naman ni carla.

napatingin si danica kay carla, "kasi.. kasi, kanina, nung hinatid nya ko dito sa campus, umamin sya sakin na may iba na daw syang nagugustuhan." at patuloy pa din syang umiyak.

"what??!!" nagulat sila micah at carla sa sinabi ni danica. "sinabi nya yon? bakit naman ganun? umagang umaga pa nya sinabi. hindi man lang nya naisip na pwedeng masira ang isang buong araw mo sa sinabi nyang yon." dagdag pa ni carla habang nakapaymewang pa.


"hmm eh nasabi ba nya kung sino yung bagong nagugustuhan nya?" tanong naman ni micah.


"sobrang nagulat ako sa mga narining ko kanina. halos gusto ko ilabas yung luha ko nun kaso pinipigilan ko lang dahil ayokong magmukhang kawawa. ayaw nyang sabihin kung sino yung babae eh. siguro, akala nya eh guguluhin ko yung babaeng yun."


"hayaan mo na sya. he's not worth for your love. madami pa dyan na pwedeng mag mahal sayo ng higit pa."


"oo nga, tama si micah. tska sa ganda mong yan, pagnalaman ng lahat na single ka na ulit, panigurado madaming manliligaw sayo." at hinimas ni carla ang buhok ni danica.


- - - - -


habang papunta sila lance at bert sa algebra class nila ay naka sabay nila ang isa nilang kaibigan, si fidel. "pre!" tinapik ni fidel sa balikat sila lance at bert. pagkapasok nila sa kwarto ay may nakasalubong naman silang babae na palabas naman ng kwarto.


"look, ganda ng view." ngumuso si fidel paturo sa binti na schoolmate nilang babae.

"maganda nga."

umiling lang si lance, "maganda nga yung binti, pero tignan nyo naman pag humarap."


napatitig ang dalawa. ang inakala nilang babae na may magandang binti ay hindi pala
talaga babae. narealise nila na bakla pala yung "babae".

"whew! ano ba yan? naloko tayo."


napangisi na lang si lance. "kasi naman mga pare, kung mangmamanyak lang kayo, siguraduhin nyo lang na babae yung titignan nyo" sabay tawa ng malakas.

sumagot naman si fidel "manyak ka dyan. hindi pang mamanyak yun no. that's called, appreciation of beauty and body, pre."


"may ganun ganun ka pang nalalaman.. fifi.. hahaha" pang aasar naman ni lance at sinuntok sya ni fidel sa balikat, pagkatapos ay nagtawanan at nagsimula na naman silang mag asaran.



---> to be continued



sa susunod na lang ulit, tinatamad na kong magtype eh haha;D

driving eXperience

dahil sa super excited ako na matutong magdrive, hindi ako halos nakatulog. hmm actually hindi naman talaga ko natutulog eh hehe joke. kasi naman umaga ako nakakatulog kaya ayun, medyo kulang tulog ko.



mga 12 ng tanghali pinilit kong gumising dahil kailangan kong magpapicture ng 1x1 para sa student i.d ko.



--->haha pero ito ung 2x2 na size.. mukha akong chungangersz XD


bumalik agad ako sa bahay at hinintay ko lang si mommy dahil ihahatid nya ko sa sm marilao at gusto din nya makita yung magiging instructor ko.


yung mga oras na yun isip ako ng isip kung ano kaya yung itsura ng magtuturo sakin. gwapo kaya? matangkad? maputi? o kaya eh binata pa ba? naisip ko din tuloy si mara, kasi sabi ni mara pag gwapo magpapaturo din daw sya, mag bike hahaha.


binaba na muna ko ni mommy bago sya nagparking at susunod na lang daw sya sa a-1 office. pagpasok ko ng office nandun na yung instructor ko. at ang itsura nya..?? hmm ayun. kung itatanong ba ni mara na "gwapo ba instructor mo?", at ang isasagot ko naman, "funny sya" hehe. nakakatawa naman kasi sya, pagpasok ko pa lang nagjjoke na. hmm hindi sya gwapo at hindi rin sya panget. sakto lang;P


sa harap ng sm kami huminto ni kuya yukey, yung instructor ko. nagpalit kami ng position ng upuan at ginawa ko yung mga unang bagay na dapat kong gawin o icheck. yung mga side mirrors, dapat 90% outside and 10% for the body part of the car. yung view mirror, dapat makikita ko yung whole part ng salamin sa back seat. yung inuupuan ko, if i cant reach the clutch, iadjust paforward at kailangan kapag ippress down yung clutch kailangan sagad. dahil sabi ni kuya yukey "tandaan, nasa clutch nakasalalay ang buhay." at narealise kong oo, tama nga, kasi hindi gagana ng maayos ang brake pedal kapag hindi naka press down ang clutch. at ang huli, huwag kalimutang magseat belt. sabi nga ng mga flight attendant, "ang sinturong pangkaligtasan".


3 pm, pinaalala at tinuro sakin yung lecture at kinabisado ko without looking yung right position ng mga gear. mga quarter to 4, first lesson ay kung papano magforward at reverse.

1. press down the clutch and push down the hand break.
2. habang naka press down yung clutch, turn the gear into gear 1.
3. mag apply ng konting gas and tska palang dahan-dahang irelease ang paa sa clutch.
4. full press the clutch and half break.

puro ganun yung pinagawa muna sakin.

"ok, basta timpla lang dapat yung pagtapak sa gas pedal" sabi ni kuya yukey. kasi syempre first time ko pa lang, nung una medyo madiin yung pagtapak sa gas, kasi di ba ganun yung sa bump car hehe nasanay ako hahaha;P

"sige, reverse naman tayo" dagdag pa nung instructor ko.

"reverse? hala, di ba mahirap yun?" bigla kong tanong sa kanya. kasi tingin ko talaga mahirap yun gawin, tapos sabi ni paul henry, yung pag atras nga lang daw yung hindi nya natutunan kasi nahihirapan sya. kaya nung nagrereverse na kami medyo kinakabahan ako nun.

1. full press pa din ang clutch and turn the gear into reverse.
2. konting gas at dahan dahan irelease ng konti ang clutch.
3. full press ang clutch and half break.

at puro ganun lang din. hmm napansin nyo ba? puro clutch na lang. kaya nakakangawit sa paa. kailangan din na mabilis ang pagswitch mo ng gas to break lalo na pagtraffic, kasi may tendency na mabangga mo yung nasa harap o likod mo.


ito pa pala, dapat ang pagrelease sa clutch ay dahan-dahan lang, kasi pag binigla mo mamamatay ang makina ng kotse. yun pala ang reason kung bakit may mga sasakyan na sa kalagitnaan ng pagddrive eh bigla na lang namamatay at humihinto ang sasakyan.


nung nakuha ko na yung pag atras at abante eh umikot kami sa isang subdivision sa marilao, sa st. francis. ako talaga yung mismong nagdrive. grabe. nung mga oras na yun hindi ako makapaniwala na ako, "ako, nagddrive ng sasakyan na totoo?". astig! hahaha love it;>


second lesson naman ay pagturn left and right. inaalalayan pa ko konti ng instructor ko dahil kailangan matansya ko yung distansya. dumating yung time na kakanan sana ko pero dahil sa may aling tindera na tumatawid at kay bagal pa, syempre babagalan ko ang pagliko para hindi ko sya masagasaan. "wah.. ate, alis ka dyan. bilisan mo, dali." habang pinanggigilan ko yung manibela. sabi naman ni kuya yukey "eh hindi ka maririnig ni ate. dapat businahan mo" at pinindot nya yung busina.

sabi ko na lang "kasi eh, bakit sya tumawid agad, ang bagal pa."

"eh ganun talaga. madaming tumatawid ng ganun at pati motor din."


oo nga. tatawid at tatawid kung sino ang gustong tumawid. mga pilipino nga naman oh. ngayon ko lang narealise na, nakaka inis nga kapag may mga tumatawid na lang basta basta.


habang nagddrive ako, nagkkwentuhan at nag uusap din kami ni kuya yukey. nagkaalaman pa ng birthday.

"oh weh, august 24 ka dyan." ayaw pang maniwala ni kuya yukey.

"oo nga. august 24, 1992. kaya nga hindi pa ko pwedeng bumoto kasi hindi ako aabot sa eleksyon."

"ibig sabihin magkasunod lang tayo ng birthday..?"

"oh? august 23 ka, kuya?" napatingin ako sa kanya at tumingin agad ako sa kalsada.

"oo. galing naman"


nagkkwento pa sya na kamuka ko yung isa nilang katrabaho sa office, mukha daw chinese. bestfriend din daw nya si ate mylin, yung girl sa office. love na love nga daw nya yun at partners nga daw sila. kaya habang binibida nya si ate mylin eh tinutukso ko naman sya. "ganun lang talaga ko, kalog. partner ko lang talaga sya."

"wushuu.. sasabihin ko sa kanya yun, susumbong kita." tukso ko pa.

"samahan pa kita. alam nya na mahal ko sya. lagi kaya kaming partner nun. tska ganto lang talaga ko. pagkalog kausap ko ganun din ako. tignan mo, unang araw pa lang close na tayo"

sa isip-isip ko "kalog ba ko? close? hahaha"



tulong din yung sticker na nakadikit sa sasakyan ng a-1. kasi kapag may sticker na ganun, alam na ng mga kasunod o kasalubong mo na estudyante pa lang ang nagddrive, naiintindihan nila kung bakit mabagal pang magdrive.

"gusto ko din ng a-1 sticker. ilalagay ko sa kotse namin."

gumanti ng pang aasar si kuya yukey. "sige, ididikit ko sa bibig mo."

"bakit naman" at tumawa ako.

"kasi ang daldal daldal mo eh."

"hala. hindi ah. tahimik pa nga ko"

"lagay na yan?"

at ipagdukdukan daw bang madaldal ako. "oo nuh." at tumawa na lang ako.


pagdating ng 5 pm ay nagpalit na ulit kami ng inuupuan at sya na ang nagparking pabalik.



hindi pala talaga biro ang magdrive. kapag namali ka, baka may masaktan ka o maaksidente ka.

to prevent accident dapat pray first;>

Chrome

dahil wala akong maisip na gawin at namiss ko nadin yung paggawa ng story, kaya ngayon gagawa uli ako;>



Chapter 1



kakaiba ang hangin na dumadampi sakin ngayong umaga. isang klase ng hangin na tuwing summer lang dapat mararanasan. bakit ko ba nararamdaman ang mainit na hanging ito sa kalagitnaan ng buwan ng desyembre? di ba dapat malamig na hangin ang nararamdaman ko dahil buwan ng kapaskuhan ngayon?

may narinig akong tumatawa kung kaya't hinanap ko kung san man 'to nagmumula. pumunta ako sa loob ng isang greenhouse at nakita ko ang mga iba't ibang klase ng bulaklak at halaman, pero hindi ko pa din makita kung sino yung tumatawa. sino ba sya? bakit puro tawa lang ang naririnig ko? pero sa tuwing pakikinggan ko ng mabuti ang tawang 'yon, narealize kong babae ang tumatawa.

"na san ka? magpakita ka naman!" sigaw ko. tumigil ang pagtawa pero wala namang sumagot.

"bakit ayaw mong magpakita?" at may naramdaman ulit akong mainit na hangin.

- - - - -

"hoy! lance. gumising ka na at male-late ka na naman nyan." tinanggal ni aling myrna ang kumot.

"hmmggghh..."

pinalo ang pwet ng anak habang tinitiklop ang kumot "bumangon ka na dyan. kailan kaya kita hindi kusang gigisingin? laki-laki mo na ganyan ka pa din. bakit hindi mo gayahin yang si bunso."

dahil tinatakpan ni lance ng braso nya ang mga mata nya, binunutan sya ni dave ng buhok sa kili-kili.

"aray! ano ba yan!" sabay kamot sa kili-kili nya.

"bumangon ka na dyan kuya. male-late ako sa school." paki usap ni dave sa kuya nya.

"aba, ano naman kinalaman ko kung ma-late ka? tska si mama naman naghahatid sayo ah"

singit naman ni aling myrna "ikaw na muna maghatid kay dave sa school nya. kailangan ko kasi pumunta agad sa mga tita mae mo ng 8 o'clock. bibili kasi kami ng mga ingredients para sa birthday ng pinsan mo."

"huh???" napakamot na lang sa ulo si lance.

"bumangon ka na dyan, anak at maligo ka na. bilisan mo at mag aalas siete na."

napatingin si lance sa wall clock nila "huh? mag aalas siete na?" at nagmamadaling syang bumangon at nagpunta sa c.r.

"bilisan mo kuya."

hinalikan ni aling myrna sa noo si dave "lance, nak, alis na ko. iiwan ko na sayo si dave ah at wag mong kakalimutang isara ang pinto ng bahay."

- - - - -

nagmamadaling pumasok sa room 403 si micah ng sa hindi inaasahan ay nabunggo nya ang isa sa mga janitor sa campus. "ay, sorry po."

ngumiti lang ang janitor at sinabing "ok lang po, miss"

"pasyensya na po talaga." yumuko lang si micah at napakamot na lang sa pisngi nya at dumiretso na sya sa history class nya. pagpasok nya sa room 403 ay umupo agad sya sa tabi ni carla.

"uy, ang aga mo friend ha, himala." pang aasar ni carla.

"super madali na nga ako kasi akala ko late na naman ako. may nabangga pa kong janitor, nakakahiya." at napakamot nanaman sya sa pisngi nya.

may napansin si carla habang tinitignan nya si micah. "hmm lagi mong ginagawa yan no?"

"huh? ang alin?"

"yung pagkamot effect mo dyan sa pisngi mo. napansin ko na yan simula nung freshmen pa tayo. mannerism?"

natigil ng pagkamot si micah at napatingin sa kamay nya. "ah, ito ba. hehehe oo, parang ganun na nga. pangit bang tignan? hmm yaan mo, iiwasan ko ng gawin to." at ngumiti na lang si micah kay carla.

"hindi, hindi. ok lang. actually, you look really cute everytime you do that."

"cute ka dyan. ok ka lang friend? itsurang to, cute? hahaha" habang natatawa na lang si micah ay natigilan din sya. "uy friend, wag mong sabihin na natitibo ka? hindi tayo talo no. alam mo naman na lalaki hanap ko." tinakpan pa ng braso ang katawan para sa effect.

"bruha! hindi no. asa ka. hindi ako tomboy. girl na girl ata to." sabay hawak sa dibdib.

"uy! ano ka ba? tigilan mo nga yan, bitawan mo nga yang boobs mo at baka may makakita pa sayo, nakakahiya."

"hahaha biro lang, pero sinasabi ko lang naman yung nakikita ko.. na cute ka pagginagawa mo yun."

sinakyan na lang ni micah ang sinasabi ni carla, "so, ganun lang ako cute?"

"atleast naging cute ka" pang aasar ulit ni carla.

"oo na." ngumiti na lang si micah.

- - - - -

pagkatapos maihatid ni lance ang kapatid nya ay sumakay na agad sya ng jeep diretso sa school nya. may nakasabay pa syang mga babaeng schoolmates na halata naman na pinagtitinginan sya.

"ano ba mga problema ng mga babaeng to at kanina pa tingin ng tingin sakin. madungis ba mukha ko?" sabay tingin sa salamin sa bag nya ng hindi naman gaano pahalata.

habang nakatingin sa salamin "wala namang dungis mukha ko, bakit ba sila tumitingin? hmm sabagay, gwapo ba naman makita nila eh hehehe joke pero walang biro"

- - - - -

pag dating sa campus ay tumakbo agad si lance para humabol sa history class nya.

"sorry ma'am, im late again." at dumiretso na sya sa pag upo sa upuan nya.

"talagang may 'again' pa pare ah"

"eh kasi hindi naman dapat ako male-late ngayon eh, kaso ako pinaghatid sa kapatid ko kaya ayon"

tinakpan na lang ni bert ang bibig nya at pinipigilang tumawa ng malakas "service ka na pala ngayon ng kapatid mo ah hahaha"

"ngayon lang. si mama kasi sinamahan si tita mae sa super market para mamili ng panghanda sa birthday ng pinsan ko."

"palusot ka pa pare eh" patuloy pa din sa paghagikgik si bert.

"baliw, totoo naman eh."


----> to be continued

naAalala na naman

bakit ganun? sa tuwing ok na ko at hindi ko na sya naaalala eh may mga bagay o pangalan na nagpapaalala sakin tungkol sa kanya.


ang common kasi siguro ng name nya kaya syempre may mga kakilala o makikita kong ganun yung pangalan. katulad nung nakaraang linggo nung papauwi na kami nila mommy kasama yung pamilya ng tito ko galing sa bustos, bulacan. trapik kasi at yung sasakyan na nasa harap namin ay yung sasakyan na may mga tarpulin ng pulitiko. yung isang pulitiko eh kapangalan pa ni "chibog". isip isip ko naman, bakit sa lahat pa ng pangalan na makikita ko eh yun pa. sabagay wala naman akong magagawa dahil yun yung pangalan ng pulitiko na yun. pero kahit na nabadtrip ako ng konti eh nawala din yun agad kasi natawa ako dun sa apelido ng pulitikong yon, kasi "patay" yung apelido nya. naisip ko tuloy na patay na ang pangalang yun(yung real name ni chibog) hehe ang bad ko noh. hmm gusto ko lang naman mawala ang inis na naramdamam ko.



tapos nung isang linggo din, naitanong ni mommy "ano nga ulit yung pangalan nung first year na kasama nyo dito dati?". sa lahat lahat ba naman ng itatanong tungkol pa sa kanya, pangalan pa nya. so, syempre no choice ako, kaya sinabi ko yung pangalan ni "chibog"(which is si sir dati). tinanong ko din si mommy "bakit mo na tanong mi?". lumakad syang papuntang kusina at sinabi nyang "kabarkada nyo pa ba yun?". bigla na lang akong nanigas pero hindi naman ganung katagal. "huh? ano mi?" tinanong ko ulit sya kasi baka iba lang ang narinig ko, pero hindi, tama pala talaga narinig ko. ang sabi ko na lang "hmm hindi na, hindi na din naman namin yun nakakasama".


ouch, "hindi na nakakasama".. sapol.. tumagos sa likod ng puso ko. bakit naman kasi biglang naitanong ni mommy yun eh. anong pumasok sa isip nya at naalala pa nya si chibog. kung ang energy level ko nung araw na yun ay 100, bigla na lang bumaba sa 30.

naalala ko tuloy nung mga araw na nagkakalabuan na kami ni chibog. ang tahimik ko nun, at napansin din yun ni mommy. lumapit sya sakin habang nagccomputer ako nun "bakit ka malungkot?"

"hmmm?" at tinignan ko sya. "bakit?"


"binasted ka ba ng lalaki?" sabay palabas sya sa kwarto ko at tumatawa lang.


natigilan ako nun. "baliw ka talaga mommy" at tumawa na din ako kahit konti.

kahit na ganon yung tanong ni mommy napapatigil ako. pero bakit everytime na magtatanong sya eh natatamaan ako. kainis ah pero natatawa na lang din ako kasi tingin ko naffeel ni mommy kapag may problema ako o malungkot ako. madali ba kong basahin? bakit nakikita nila kung ano ung nararamdaman ko? am i too transparent? hmm pero tingin ko hindi naman eh.


nanunuod lang ako ng goin bulilit pero bakit nandun sya? i mean, kasi yung mga damit nung mga bata sa goin bulilit eh robby rabbit yung tatak. tagush!! naalala ko na naman tuloy sya. yung kasi yung pangalan ni chibog sa phonebook ko dati. at inulit ulit pa yung pag sabi nun "ang ganda ng suot natin, robby rabbit" tagush! "ang ccute natin pati ang robby rabbit na damit natin" tagush!

tttaaaaagggguuussshhh!!!!!........tugh!.


bakit ba kung san san na lang nakikita pangalan nya? bakit lagi ko na lang nakikita o naririnig?


wahhh.. tigilan nyo ko... nababaliw na ko... tama na...


wala na, o.a na.. hahaha syensya na.. walang magawa. kabaliwan lang.



sana sa susunod na may makita o marinig akong kapangalan nya eh hindi na ako maaapektuhan.

Someday We'll Know - Lyrics (Mandy Moore ft. Jonathan Foreman)

i really love this song. hmm natandaann ko tuloy nung kinanta namin to ni ¨chibog¨ nung nagpunta kami sa star city. ako yung pumili nung song pero nakikanta din sya. honestly there is a part of me that says i miss him. inaamin ko naman yun eh. hindi ko maitatanggi yun coz thats what i really feel. basta, past is past na nga. wag ng dalhin ang alaala ng nakaraan, masasaktan, malulungkot at higit sa lahat maiinis lang ako dahil sa ginawa nya.

haiz..

drive drive drive;>

sabi ni daddy mag aral na daw akong magdrive this summer. he said that i should learn how to drive because im goin 18 this august. that's why pumayag naman ako sa sinabi ni daddy kasi one of my goals ngayon ay matuto magdrive. two days after that, sinamahan ako ni mommy mag enroll sa a-1 driving sa sm marilao. 7 hours yung kinuha ko, bale mga 4 meetings yun tapos ibang araw din yung class orientation.



bukas ung first orientation ko pero sa sm north na ko didiretso kasi after that kukuha pa ko ng student license sa LTO. sasamahan naman ako ni mommy kaya hindi ako masyado mahihirapan.



excited na kong matutong mag drive at sana matuto nga ko. kinakabahan din ako ng konti kasi panu kung magasgasan ko yung sasakyan? mayayari ako dun sa instructor, wag sanang matanda yung instructor, sana mga 20 to 25 yrs old lang yung instructor ko tapos gwapo para ganahan naman akong magdrive hahaha landey eh noh? haha joke lang. hmm siguro para hindi na lang ako kabahan pag nagddrive na ko eh dapat isipin ko na lang na nagbbump car ako hahah tapos masisira ko pala yung sasakyan eh nuh hahah.


good luck sa aking driving career...


driving career?? hahahha

LOL XD

TAEYANG (SOL from BIGBANG) - WEDDING DRESS

eventhough i didn't understand the lyrics i still like it;>

morning call

5:45 am, ang aga kong nagising ngayong tuesday at dahil yon sa isang tawag. a phone call that i coundnt expected. it was him, "chibog". tinignan ko pa talaga yung phone ko kung sya ba talaga yung tumatawag, at ayun, sya nga. i said "bakit?" but no one answered. pinabayan ko na lang na walang sumagot kasi baka naman hindi lang naman sya maka tsempo. pero sumuko na din ako at nagsabi din ako agad ng hello pero wala talagang sumasagot. tinapos ko na yung call kasi wala naman nagsasalita. i texted him, "bakit ka pa tumawag tapos hindi ka man lang sumasagot. binura ko na nga number mo pero bakit lumitaw pa din yang pangalan mo. kainis naman 'tong phone ko. wag ka ng tatawag kung ganun lang din. i dont want to waste your time and load."

inaasahan ko naman na hindi na sya magrereply or another call again kasi hindi nya kaya. kasi duwag siya.


nagtataka ko, binura ko na nga lahat ng tungkol sa kanya, number, pictures, even sa friendlist in my facebook account. pero bakit nakalagay pa din yung number nya sa phone ko? katabi ko sa kama si mr. bear(which is si mr. rob, pinalitan ko na name), i'd asked him bakit nasa phone ko pa din yung name ni chibog? tinignan ko na yung phonebook ko at wala naman dun yung name nya pero bakit lumitaw pa din yung name nya? bakit?


bigla ko tuloy naalala yung nangyari sakin kagabi. may pinanuod akong korean edited video na ang background song ay "if this isnt love" by jennifer hudson. one of my favorite songs. nung knilick ko na yung play, i dont know why, nagulat na lang ako, but my tears started to fall. habang nag pplay yung song at nanunuod ako, umiiyak pa din ako. hais,, bakit? abnormal ko talaga.


napaisip tuloy ako kung bakit bigla syang tumawag ng ganun kaaga. bakit ayaw nyang sumagot? ginugulo ba nya ko?


dahil sa morning call na yon i cant go back to sleep, kaya naligo na lang ako at ito, nagbblog.

cause and effect

hais.. wala akong magawa.

nakakatamad lahat.


gusto kong tapusin yung mga figure sketches pero tinatamad ako. gusto kong magpaturo ng magdrive pero tinatamad ako. gusto ko ulit magluto ng kung anu ano pero tinatamad ako. gusto kong magpainting kaso tinatamad ako.



ang tamad tamad ko.



dahil siguro sa nunal ko sa likod. sabi kasi ng mga matatanda, halos lahat pala, na kapag may nunal sa likod tamad. ayun, eh ung nunal ko sa likod malaki daw. hmm siguro mga kalahating bigas yung sukat.



kaya din nakakatamad kasi ang init. ewan ko ba, lalo na pag tanghali, sus. super init. nakakatamad kumilos. isa pang dahilan ng katamadan ko. hmm pero tingin ko hindi lang naman ako ang nag iisang tinatamad pag mainit, pati yung iba din. matamaan na matamaan hehehe;P



isang bagay pa ang nakakatamad. kapag nandito ako sa bahay, hindi ko maiwasan ang humiga, kaya ang resulta, hilata ako dito, hilata ako dun.


pero one thing that im sure na hindi ako tinatamad, kapag ginagamit ko 'tong pc ko hahaha. nanunuod ako sa youtube ng kung anu ano, tulad ng detective conan movies. movie 1 to 9 tapos ko na hahaha. mga 1 a.m na ko natatapos mag pc. pero kahit mga 1 na ko natatapos hindi din ako agad agad nakakatulog. inaatake na naman ako ng insomia ko haiz. hmm mga 3 na siguro ko nakakatulog tapos ang gising ko naman mga 1 to 2 ng hapon pero one time nagising ako 3 na hahaha. di lang din naman insomia ko dahilan kung bakit ako di nakakatulog ng maayos. si mommy din ang may kasalanan. habang nanunuod ako sa youtube bigla na lang papasok dito sa kwarto ko si mommy. ang sarap daw talaga sa kama ko. ewan ko ba, love na love nya yung kama ko. tapos naka aircon pa ko kaya lalong naiingganyo matulog si mommy sa kama ko.

"may aircon ka naman sa kwarto nyo ah" sabi ko kay mommy. "eh masarap dito sa kama mo eh. tska isa na lang aircon para tipid" sabay gulong nya sa kabilang panig ng kama.



dahil talagang tutok ako sa pinapanuod ko, hindi ko na pinansin si mommy hanggang sa namalayan ko na lang na tulog na sya. tinapos kong panuorin yung movie at pinatay ko na yung pc. pagtingin ko kay mommy, halos sinakop na buong kama ko. yoko naman makipag gitgitan kasi panigurado maiinit na pag umaga(turn off ko yung aircon pag matutulog na ko, kasi super lamig). tsaka paniguradong talo ako sa gitgitan kasi lagi akong nagigitgit ni mommy, kaya sa taas ng double deck ako humiga. hindi ko talaga feel pag sa taas ako natutulog. hindi ako sanay. tapos ang lakas pa maghilik ni mommy, talagang pagod. kaya ayun, madaling araw na ko nakakatulog.



sa sobrang init din ngayon puro malalamig iniinom ko, tapos kumakain pa ko ng chocolate kaya ito, sore throat ang nangyari, sinabayan pa ng sipon, haiz.. hindi tuloy ako nakasama sa workshop nitong monday. ang sama kasi talaga ng pakiramdam ko pag gising pa lang. pagdating tuloy ng gabi nagulat ako kasi nag message at nag comment sila nix, mara, jose at russ. tinatanong kung ano na nangyari sakin, bakit hindi daw ako nagpaparamdam. akala naman ni russ pumunta na kong japan. nangiti naman ako dun kasi bakit ako pupunta ng japan? anu gagawin ko dun? haha hmm tsaka hindi naman japan ang destination namin ngayon. natuwa na lang ako kasi alam kong may mga kaibigan akong nag aalala at nagmamahal sakin;>

haiz,,, yan tuloy.. lalo ko silang namimiss.. im longing for them. sana matuloy ang swimming namin.

One

dahil walang pasok hindi ko namalayan yung petsa ngayon.. april 1 na pala ngayon.
dapat monthsary namin ni "chibog" ngayon. halos one month na dapat.



hmm wala lang.. naalala ko lang. actually hindi ko naman alam yung date ngayon, napaalala lang sakin. nasabi kasi sakin ni ace na "sayang, akala ko may babatiin ako ngayon". napaisip tuloy ako kung anong petsa ba ngayon at nasabi yun ni ace. tinignan ko pa yung kalendaryo, at ayon, april 1 na pala ngayon. ang bilis. hindi ko akalain.



bigla tuloy pumasok sa isip ko na "1 pala ngayon. hindi man lang sya nagparamdam". hmm sabagay, bakit naman sya magpaparamdam eh wala na kami. tinapos ko na ang lahat di ba. wala lang. pumasok lang talaga sa isip ko yung bagay na ganun.



nakalimutan na nya ko kaya panahon na nakalimutan ko na din sya.