the REturn;>

there's always a second chance for everyone, specially if we deserve it and we're ready to change. totoo naman yun di ba? lahat tayo may karapatan magkaron ng pangalawang pagkakataon para magbago. at dahil sa second chance na yan eh dapat ng ayusin kung ano yung mga maling nagawa nuon.


parang yung nagyari samin ni "sir". nawalan kami ng matinong communication ng halos two or three weeks na din. pag ganun kasi yung nangyayari di ba nawawala yung closeness nyo sa isa't isa. hindi na nga nagkikita tapos hindi pa din nagkakatext kaya hindi malayong mangyari na maging cold kayong dalawa. hindi ko na ikkwento yung dahilan kung bakit kami nagkalayo o naging mailap sa bawat isa, alam nyo naman na siguro yun, o kaya basahin nyo na lang yung mga previous blogs ko hahaha;P



nitong wednesday lang habang nag facebook ako at kachat ko ang iba kong mga friends eh nagulat ako at nag pm(personal message) sakin si sir. konting chat lang tapos nag out na sya. nahalata nya na galit padin ako sa kanya nun. kaya after nyang mag log out ay nagtext sya sakin at nakikiusap na sana wag na daw akong magsungit. "so sorry for what i've done. di naman kita iniwan eh. nandito pa din ako para sayo. hindi ko alam pero pagnakikita ko mga pictures mo, my heart keeps beating... at higit sa lahat hindi kita ginamit" yun ang sabi nya. pagmamataray ko naman sa kanya "natural lang tumibok puso mo, you're alive right?". at ilang beses sya nag sorry paulit ulit.
inamin din nya na kasalanan daw nya lahat kaya nagkaganto kami. tinanong din nya ko kung gusto ko pa daw ba ibalik yung nakaraan, ang sabi ko naman "oo, syempre pero ewan ko na lang kung maibalik pa". tska nasabi ko din sa kanya na mukha naman syang masaya eh, sumagot na lang sya ng "mukha ba kong masaya? wag ka ngang magpakamanhid. alam mo na hindi ako magiging malungkot ng ganto kung nandito ka sa tabi ko. ngayon ko na realize how important you are. hindi ko pala kaya ng wala ka...". ako namang si taray ay patuloy pa ding nagtaray, "hindi ako manhid. yun lang ang nakikita ko". at nagreply ulit sya, "hindi mo na ba ko matatanggap?", dagdag pa nya "hindi mo na ba ko mahal? (kasi alam nya yung nararamdaman ko kahit na hindi ko pa sya sinabihan nun ng mahal ko sya) un lang huling tanong ko. tatanggapin ko kahit anung isagot mo. please answer me. if no, i'll let you go, hindi ko na ipipilit sa sarili ko na mahal mo pa ko."



nagulat ako sa message nya sakin. bigla akong natigilan dun. nawala yung halos kalahati ng pagtataray ko nung nabasa ko yung mga yun. biglang pumasok sa isip ko na "nagtanong na sya tungkol sa tunay na nararamdaman ko para sa kanya, paano yan?" alam ko sa sarili ko na mahal ko pa din sya kahit na ganun na yung nangyari saming dalawa. gusto kong magmataray pa din pero ayaw ng bumalik yung pagtataray ko ng bongga. ayaw kong magsabi ng "oo, hindi na kita mahal" kasi once i say those words there's a probability na tuluyan na syang mawala sa buhay ko. bigla na lang tuloy ako nakaramdam ng lalong pagkalungkot. kaya imbes na sinabi ko yung hindi kita mahal eh ang nasabi ko "oo na. mahal kita.. kainis". at ayan, tuluyan ko ng nasabi sa kanya yung mga salita na nun pa gusto nyang marinig. yun ang unang beses kong inamin sa kanya na mahal ko sya. umamin na ko. i'll take the risk. kaysa naman itago ko nararamdaman ko eh sabihin ko na lang din bago pa mawala si sir sakin.



sa kalagitnaan ng pagtetext namin ni sir eh biglang nagtext si kat "mahal... mahal mo pa ba sya?". nagulat na lang ako ,nagreply na lang ako sa kanya at nagtanong kung sino. "sya" "si sir mu" un lang ang sinabi nya at nagets ko na ang tinutukoy nya. nagkatext pala silang dalawa at siguro tinatanong ako ni sir sa kanya.



"mam, i really love you. eventhough na matagal tayong hindi nagkita. hindi nawawala nararamdaman ko. ikaw pa din ang laman ng puso ko"


reply ko naman sa kanya "gusto kong maniwala pero hindi ko alam kung maniniwala pa ba ko"


"hindi kita pinipilit maniwala. okay lang kahit masaktan mo ko sa mga reaksyon mo basta masabi ko lang na mahal kita talaga". sabi pa nya "whatever happens, i still love you. hindi kita iiwan, kahit ayaw mo na sakin". nagreply ako sa kanya at sinagot naman nya ko ng "hindi ka na ba talaga maniniwala sakin?". gusto kong ipakita sa kanya kung ano talaga gusto ko kaso ang sinabi ko na lang "hindi ko kasi makita yang effort mo". sabi nya "sige, i'll try my best".



nagtanong pa ulit sya sakin "totoo bang mahal mo pa ko?". sinabi ko na lang sa kanya yung totoo "pagnagmahal ako, seryoso ako". totoo naman yun eh. ganun ako. ganun ang mga babae kapag talagang nagmahal.


"talaga? alam mo after ng ginawa ko hindi ko akalain mahal mo pa din ako, natuwa talaga ko nung sinabi mo yun. promise ko mababalik lahat sa dati". pagmamalaki naman nya, sana lang talaga. "salamat mam. kailangan na kailangan kita".


"bukas mam kita tayo uwian, sabay tayo uwi ah. miss you so much". yan yung huling text nya sakin ng gabing yun kasi nagsabi na ko sa kanya na matutulog na ko.


the next day, mukhang siniseryoso nya yung sinabi nyang "promise ko mababalik lahat sa dati", kasi umagang umaga pa lang paggising nya nagtext na sya, pati yung pag alis nya ng bahay, pagdating nya sa ue at pagkakain na sila. natuwa ko dun kasi yun yung sir na kilala ko nun pa. yung hindi nakakalimot. yung hindi nambabaliwala.


nung uwian na nagulat mga friends ko dahil nakasalubong na sakin si sir sa labas campus. kinantahan pa kami ng "muling ibalik ang tamis ng pag-ibig, muling pagbigyan ang pusong nagmamahal", kulit nila gelie at nix. nangiti na lang ako at si sir ay napa react pa ng "hala, may gnun" at natawa na lang sya. pagdating s terminal ng jeep medyo parang nagkahiyaan pa ulit, kung baga parang nangangapa ulit kami. sandali lang kami nagkasama ni sir at sumakay na din ako ng jeep. hindi man lang daw nya nahawakan ang kamay ko, nahihiya daw kasi sya at baka ireject ko sya. ang nasabi at paghahamon ko na lang sa kanya "hindi mo kasi sinusubukan eh". hehe gumaganun eh nu?;P


kanina naman nagkausap kami ni jose. napag usapan namin sarili ko. nakikita na daw nya yung another side of me. kasi nabasa nya yung isang blog ko na about sa pagkagalit ko kay sir. yung mga words ko daw kasi may pagkamasakit. hmm.. pano ko ba ie-explain? hmm sabi ko na lang sa kanya "oo ganun ako eh, pag galit. hindi ako nagmumura pero yung mga words na nasasabi ko eh nakakasakit". hindi naman kasi ako nagmumura pero iba talaga yung mga dating ng mga nasasabi ko paggalit ako. parang buhangin, maliit lang pero nakakapuwing. ilang buwan ko din hindi napakita yung katauhang kong to hehe. yung kasungitan lumalabas na ulit haha namana ko kay mommy. hmm hindi ko lang alam kung sino samin ni mommy ang pinaka masungit o mataray haha pero tingin ko si mommy na panalo hahaha XD


nung uwian na dapat sasabay ako kila mara, russ at abby eh ihahatid kasi ako ni sir sa bahay namin kaya nasabi ni mara "sige, ok lang, mauna na kayo" sabay ngiti na may meaning haha. kaya ayun, nauna na kami. naglakad kami kasama sila jed at leomar. habang malapit na kami sa victory mall ay may sumigaw ng pangalan ko. paglingon ko sila abby pala. nakasakay sa jeep. tapos nung papasok na kami ng victory mall ay biglang may tumawag nanamn ng pangalan ko at nakita ko si russ naman ang tumawag sakin at pinipicturan pa ata kami ni sir. tapos magtatago yung tatlo kahit nakita ko na sila nun pa haha. paparazzi ba? pero nag mcdo na sila after that.

pagdating sa national binili ko na yung dapat kong bilin para makauwe na din. sa terminal, bumili kami ng dalawang ticket at sumakay sa jeep. pagsakay namin sa jeep e biglang nagsalita si sir ng "miss mo ko?" umiling lang ako. "miss mo lang ako ng sobra?" umiling pa din ako. "eh ano?", sabi ko "miss na miss na miss". hehe landi eh nu? eh yun naman kasi nararamdaman ko. miss ko nga kasi sya;>


nung pinara ko na yung jeep agad naman kaming bumaba. "pumasok ka na" sabi ni sir sakin. "eeehh, tumawid ka na muna, sumakay ka na ng jeep. nag aalala kasi ako sayo baka maligaw ka pag uwe" sabi ko naman. "hindi yan. edi itetext kita pag naligaw ako" ngiti naman si sir.

tumawid kami at nung nakakita kami ng jeep na byaheng monumento eh pinara na nya. nagsabi na lang ako sa kanya ng ingat sa byahe.

nagulat na lang ako ng sinabi nya yung mga words na gusto kong marinig. "i love you".

nagulat ako at nanigas ng nona seconds. sinagot ko na lang ng "i love you too".

at sinabi nanaman nya "i love you". gumanti na naman ako ng "i love you too".

hindi pa nakuntento at binaggit nanaman ung "i love you" at ngumiti na naman sya.

"i love you three", at ako din naman ngumiti. "i love you" ulit na naman nya. "i love you four" pangungulit ko na. "i love you more" huli nyang sabi bago sumakay ng jeep at umuwi na ko ng bahay namin.


haha kaka i love you namin medyo nataggalan yung pagsakay nya sa jeep kahit na nakahinto na to haha kulet. at may truck na pala na kasunod yung jeep ehehe.. pasaway.


naisip ko tuloy bigla. hmm parehas na kaming nagsasabi ng i love you o kaya mahal kita, hmmm ano na kaya kami nito? kami na kaya??

"nahawakan ko nanaman kamay mo mam" hehe natuwa pa sya;)

sana laging ganito na lang kami. yung walang away o tampuhan man lang. pero hindi naman pwede yun. natural ng dumating din yung mga ganun. hmm sabagay, sabi nga, dahil sa misunderstanding o mga problema na dumadating eh yun ang nagbibigay spice sa mga buhay natin at sa relasyon naten sa iba pa;>

anu ba dapat?

kanina, pagkagaling ko sa school ay pumunta at bumisita ako sa mga lola ko. habang nasa byahe ako eh nakakatulog ako. di ko na inisip kung ano itsura ko nung habang natutulog ako kasi naman antok ako nun eh, wala na silang pakielam kung mukhang lasing ako na pagewang gewang ulo ko, basta ang alam ko lang antok ako.


pagkadating ko sa mga lola ko ay agad akong nag mano sa tita ko at syempre sa lola ko. inaalok pa kong kumain ng hapunan at sinigang daw ang ulam. alam kasi nila na favorite ko ang sinigang. pero ewan ko ba bakit ko pinalampas yung sandaling yon. wala kasi akong ganang kumaen eh. ang gusto kong kainin kanina chocolate o kaya junk foods. naaadik nanaman ako sa mga pagkaing hindi nakakabusog hais,, heaven;P



pumunta ko sa tindahan at naghanap ako ng pwede kong makain. gusto ko sana ung snitch na cookies and cream kasi parang masarap kaso wala naman dun sa tindahan na pinuntahan ko. kaya tumingin na lang ako ng ibang mangangatngat. nakita ko yung butong pakwan at yun na lang yung binili ko. pagbalik ko sa bahay ng lola ko ay halos kasabay ko din pumasok yung isa kong tita. pag upo ko sa sofa ay binuksan ko agad yung plastic ng butong pakwan at nang alok ako sa mga tita ko at lola ko. natatawang sabi na lang ng isa kong tita "baka hindi namin kayanin yan. baka matanggal pa mga pustiso namin dyan hahaha". natawa na lang lalo sila nung lola ko naman yung inalok ko ng butong pakwan "inang, gusto mo?" tanong ko sa lola ko. "naku, hindi na kaya ng ngipin ko yan". sabi ko na lang sa lola ko "ay may ngipin ka pa ba ngayon nang?" at nagtawanan na lang kaming apat.



habang nagbabalat ako ng butong pakwan at iniipon ko muna yung mismong laman ng butong pakwan eh biglang nagsalita lola ko, "joy, wag ka munang magbo-boyfriend ah" sagot ko na lang "eh wala nga nang eh". "bata ka pa. magtapos ka muna" dagdag pa ng lola ko.

"eh kaya hindi ako nagkaka boyfriend ulit kasi kinokontra nyo ata inang eh" sabay tawa ng mga tita ko at pinaliwanag pa sa lola ko yung sinabi ko.

"gusto ko nga sana doctor ang kinuha mo" sabi ng lola ko.

sabay sabi ko agad "eh ayaw ko nga po ng dugo"

biglang singit ng tita ko "kahit man lang pedia". bakit ba kasi kailangan ipilit sakin yung mga yun, eh ayaw ako nun.


nasabi ko na lang "matagal yun eh. hindi lang apat na taon yun. talaga bang ayaw nyo na kong magka boyfriend?" sabay tawa ko na lang. kasi papayag lang sila mommy na magka boyfriend ako pag naka graduate na ko. eh kung pagiging doktor ang pinili ko eh ilang taon pa yun eh. matagal pa yun bago ko makaduate. tska baka hindi kayanin ng inusente kong isipan hahaha XD


"eh tinutulad nyu naman ako kila ate myra, ate che at ate mylin eh" sagot ko naman. kasi mga 20 to 25 na siguro yung mga pinsan kong yun pero hindi na nasundan yung mga past relationships nila. hmm siguro talagang inienjoy nila yung buhay nila ngayon.


sabi naman ni mama "eh yun nga eh. tignan mo yang ate che mo, aga nagboyfriend ayun tuloy umiyak naman pagkatapos"


sabi pa ni mama "kahit hindi gwapo, basta mabait."


biglang sabi ko na lang with confidence pa "eh kung hindi gwapo hindi ka gaganahan hahaha". super tawa mga tita ko at lola ko sa sinabi ko. dagdag ko pa "eh kase kunyari pag sinabi nyang hatid na kita, ikaw naman 'ay hindi, ok lang, kaya ko sarili ko o kaya uuwi ka na lang imbes na makasama sya'" at nagtawanan na naman sila. kakatawa nung isa kong tita muntik pang malunok yung butong pakwan na binabalatan nya hahah.


hmm pero tingin ko may point naman ako sa sinabi ko diba? hmm kasi hindi mawawala sa isang tao na tumingin din sa physical na anyo. aminin na natin yon. yung iba pa nga yun talaga yung tinitignan bago yung mismong ugali eh. pero kahit naman ganun yung sinabi ko eh may mas pinaniniwalaan ako..


....puso ang nagdidikta;>



yun yun eh.. hahah mhuah...

duwag

hay naku, nagparamdam sya kailan lang. alam nyo na siguro kung sino tinutukoy ko. si "sir". saturday morning hindi na ko nakapasok sa nstp kasi madaling araw na ko nakatulog nun, tinamad na din ako pumasok nun kasi nawalan ako ng gana dahil na din sa pagkawala ni sir dj. mga 1 na ko nagising at cellphone ko agad ang tinignan ko. may mga 5 sigurong message sa phone ko at nagulat ako na isa dun ay galing sakanya. mga 12 nya nasent yung message sakin edi bale mga 1 hour na yung message sa phone ko. bumati lang naman sya ng good morning sayo na may kasama pang smiley sa huli. kaya nung nabasa ko yun nagreply naman ako dahil wala naman akong katext, sayang unli tska gusto kong itest kung magrerespond ba sya. lumipas ang minuto at oras hindi pa din sya nagreply kaya hindi na ko umasa. mga bandang quarter to 5 ay may nagtext sakin. ayun, siya pala. hmm sandali nga, ayaw ko na kasi syang tawaging sir eh, alam nyo naman na siguro yung dahilan. hmm itatawag ko na lang sa kanya eh "chibog". bakit chibog? kasi di kompleto ang inuman pag walang chibog. eh napapadalas gimik nya ngayon eh, kaya ayon. back to the topic na nga.ayun nga, si chibog nagtext sakin nung mga bandang 5, ang sabi nya "mam, galing mo daw nung fashion show ah". nagreply na lang ako ng "hindi naman, sino nag sabi?". ang sabi nya tinanong daw nya kasi yung mga classmate nya sa nstp kung nanuod sila ng 3r fashion show at pinakita daw nya yung picture ko. ang sabi daw ng mga classmate nya ang cute ko nga daw sa costume ko at ang galing. sinagot ko na lang sya ng "ah ganun ba?", kasi naman eh, basta na lang ganun ganun. magpaparamdam na lang sya bigla bigla na para bang walang mali samin. kaya ayun, ang tatamlay ng sagot ko sa kanya.


tapos tinanong nya ko kung kumakain daw ba ko sa tamang oras. ang sinabi ko na lang sa kanya "oo, medyo". bakit daw medyo lang eh sinasabi daw nya sakin wag akong magpapalipas dahil ayaw daw nyang mangayayat ako. "eh ganun talaga eh, hindi maiiwasan" yun na lang naging reply ko sakanya. sinabi din nya sakin na "alam mo miss na miss na miss kita", dahil hindi ako ganung naniniwala kaya nagreply na lang ako ng isang mataray na "talaga lang huh". nasabi na lang nya "opo, swear and promise. pero kung hindi mo naman ako miss okay lang sakin eh. alam kong nagtatampo ka eh". sa inis ko diniretsa ko syang "bute alam mo". nararamdaman naman daw nya yun. hindi daw nya alam kung anong gagawin nya para mapatawad ko, natatakot daw kasi sya sakin dahil alam ko naman daw na ayaw nya na magagalit ako sa kanya. eh kung alam naman nya nararamdaman ko eh bakit hindi sya nagpaparamdam nun? bakit hindi man lang nya ko makamusta nun? hindi pa naman nagloloko globe nun kaya there's no reason para hindi ako itext o kung ano man.



nakakainis ka! nakakagalit. lalo na yung mga nakita ko. hindi ko alam kung mapagkakatiwalaan ka pa. hindi ko alam kung bakit sobrang nagbago ka ng ganyan. kaya wag mo kung sisisihin kung bakit ako nagkakaganto kasi mas malala ka pa sakin. masmalala pa yang ginagawa mo, kaya sisihin mo yang sarili mo.


kung gusto mo talaga mabago 'tong mga nangyayaring 'to at gusto mong ibalik yung dati eh gagawa at gagawa ka dapat ng paraan para maging maayos ang lahat. kung talagang seryoso ka sakin at kung talagang mahal mo nga ko eh ngayon mo ipakita dahil baka sa kaduwagan mo lalo lang ako magalit at maiinis sayo at lalo lang tayo hindi magkaayos.

LIFE and DEATH

bakit ganun? ang bilis ng mga pangyayari. parang kahapon lang nung naglalakad ako sa 5th floor ay nakasalubong ko si sir dj at binati ko pa sya eh mukhang masaya at healthy naman sya. ngayon hindi ako makapaniwala na nawala na sya.



kaninang umaga lang paggising ko ay nakatanggap ako ng message kay rica. napaisip pa ko na "uy nagtext si rica. ano kaya dahilan at nagtext sya eh smart sya". pagtingin ko sa message i cant believe that sir dj was brought to the hospital and his in a critical condition. bakit? is there any reason para madala si sir dj at ganun ganun na lang?



nag open ako sa facebook at tinanong pako nila joseph at jonar kung totoo ba talaga na naospital si sir dj. hindi ko alam ang sasabihin ko kasi hindi ako sure. sinabi ko na lang sa kanilang dalawa kung ano yung alam ko.



pagpasok ko agad agad kong kinormfirmed kung ano ba talaga ang nangyari. over fatigue daw ang dahilan kung bakit naisugod si sir dj dahil daw naputukan ng ugat sa ulo. natakot na nagulat tuloy ako sa nalaman ko. kasi ang bilis ng pangyayari eh. hindi talaga ko makapaniwala. gusto kong isipin na baka naman hindi si sir dj yun, baka ibang tao yun kaso i need to believe in the reality that sir dj was in the life and death condition.



bigla din tuloy pumasok sa isip ko yung mga magulang ko. yung mommy at daddy ko. they both workaholic. there's a possibility that they could also experience it. ayaw kong mangyari yon. natatakot ako na one day they come like that. hindi ko makakaya yon. kung pwede nga wala ng death kaso hindi maiiwasan yung ganun. kung sa iba ko ngang kakilala eh ayaw kong mangyari yon lalong lalo na sa mga magulang ko.



mga bandang 2 nagpunta kami ng mga kaibigan ko pati nung dalawa kong schoolmates sa ospital kung nasan si sir dj dinala. kahit na mainit at traffic eh tiniis namin para lang makarating sa ospital. yun nga lang, pagdating namin sa ospital ay hindi kami pinayagan na pumasok maski sa loob ng building ng ospital. 4 p daw yung visiting hours pag nasa icu. nabadtrip kami kasi naman bakit ganun. hindi daw talaga pwede. kaya bumalik na lang kami sa campus.



pagkatapos kong magpalagay ng henna kay mara sa lieg niyaya ko sila russel at abby na tumambay muna malapit sa en building para dun na din kami magkodakan. tapos sumunod na lang si jose. habang papunta kami dun eh nadaanan namin sa gitna ng field sila ace at jaypee. sa isip isip ko "bakit kaya nasa gitna tong dalawang eh hindi naman sila nag uusap" ang serious pang mga mukha. nilapitan ko silang dalawa at tinanong kung bakit. "jhem, wala na daw si sir dj" sabi ni ace na namumula mula na yung mga mata. ang nasabi ko na lang "huh?" sa sobrang gulat ko hindi ko alam kung maniniwala ba ko or what. sinabi naman ni jaypee "nandun kasi sila byron. nagtext sabi wala na daw si sir dj. nagflat na daw yung heartbeat.". habang sinasabi nila ace at jaypee yung mga yun eh narinig din nila abby, russ at jose ang balita. kung anu ano pa ang mga pinagtatanong at sinabi nila abby at jose, si russ nananahimik naman, mukhang hindi makapaniwala talaga. ako naman sa gulat at pagkalungkot ko eh umiyak na lang. habang kinu-comfort ako ni ace eh naiiyak na lang din sya. tinext ko yung iba pa naming mga kaibigan para malaman nila ang balita.



tinawag ni ate ellaine kami at lahat ng fine arts students na nasa field para ipagdasal si sir dj pati ang pamilya nito. gumawa kami ng isang malaking bilog at naghawak hawak para magkaisa at ipagdasal ang kaisa isa naming si sir dj. halos lahat naiyak. talagang dun makikita kung ganu kadami yung mga naging estudyante nya, yung mga kaclose nya at yung mga nagmamahal sa kanya.



hindi man naging ganung kahaba yung mga napag samahan naming mga kaibigan kasama si sir dj eh nagbigay at naglagay sya ng alaala sa aming lahat na hindi mapapalitan ng kahit ano man.



saludo ako sayo sir dj...

sa pagiging isang mabait, matiyaga, mapagpasyensya at magaling na guro..



isa kang tunay na fine arts professor na nagturo samin ng mga bagong kaalaman..



hindi po namin kayo malilimutan.. habang buhay naming dadalhin ang mga naituro mo samin..



at habang buhay naming dadalhin ang iyong mga alaala..



salamat sa lahat..

paalam SIR ALEX DE JESUS..;(

the day!

kagabi, dapat matutulog agad ako ng maaga dahil maaga dapat ay nasa ue na ko, kaso kakahanap ko nung tube kong damit eh ginabi ako ng bongga. yun tuloy hindi agad ako nakatulog. gagamitin ko kasi yung tube ko sa 3r fashion show sa science department. dahil sa hindi ko nga makita yung hinahanap ko eh bumagsak ako sa spaghetti strap na lang.



habang hinahanap ko din yung iba pang gagamitin para sa fashion show eh naisipan kong tignan yung profile ni "sir". may girl dun na nagcomment pero hindi sya yung girl na nagcomment before kay sir. hmm ayun.. nakalagay dun na "*toot* ko,, keme hehe. excited na kong kantahan mo ko..." etc etc.. nagcomment back naman ang loko at may kasama pang mhuah. parang ang sarap manakit nun. gusto kong saktan at pagsusuntukin yung bear na binigay nya sakin kaso hindi ko magawa, naawa ako sa bear. kaya imbes na saktan ko yung bear o kung ano man eh iniyak ko na lang. kainis. umiyak nanaman ako. hirap kaya umiyak. sinisipon ako, barado sa paghinga. yung gabing yun tingin ko inubos ko na lahat ng luha na iiiyak ko sa kanya. tama na ang isang araw para sa isang lalaking hindi seryoso at walang paninindigan.



nung umaga tinanghali ako ng gising. hindi ata nag alarm yung phone ko. pag gising ko ang sakit ng mata ko. ayun pa mahirap pag umiyak ng gabi, kasi naman matutulog na tapos paggising sa umaga masakit sa mata, medyo namamaga pa.



naligo agad ako, nagtoothbrush, nag ayos at umalis ng bahay. dasal ako ng dasal sa jeep na wag sana akong ma late ng bongga kasi alam ko eh midterm namin sa history of arts, yari pag hindi ako umabot. tska iniisip ko din yung fashion show. kung sino pa yung model sya pa yung late. kakahiya s mga kaibigan ko kasi sabi nila 8:30 dapat nasa ue na. kung hindi kasi ako umiyak edi sana hindi ako nalate ng gising.. hmmp.. kakainis.



pagdating ko sa campus, dumiretso agad ako sa klase. parang narelief ako sa sabi sakin ng friend ko na hindi daw muna midterm. iminove daw. whew! bute na lang. kasi actually hindi pa din ako nagrereview nun hahaha pasaway.

pagkatapos ng klase pumunta kami sa room ni sir garcia para dun nila ko ayusan at bihisan. at dahil naka short ako at sleeveless eh giniginaw tuloy ako. pati yung mga kamay ng mga humahawak sakin para ayusin ako at lagyan ng konting body paint. tiniis ko na lang para sa natsci. kailangan maayos lahat. hindi man perfect pero presentable naman:) at dahil halos lahat nakipag cooperate, its like we unite as one hahaha..

nung tapos nakong bihisan at ayusan nakita ko na nagtext si sir at sabi "goodluck sa fashion show". hindi na ko nakapag reply dahil bababa na din kami nun sa lobby. tinanong ko tuloy si kat kung sinabi ba nya yung tungkol sa fashion show. nadulas daw sila ni gelie kasi hindi naman nila alam na hindi pala alam ni sir yung tungkol sa fashion show. hindi ko naman kasi sinabi eh. dahil hindi kami nagkakatext ng matino at mahaba haba nuon eh hindi na ko nagbanggit pa about sa fashion show. wala din naman kasing mangyayari.



pagbaba namin sa may tyk lobby ang init pero tiis lang dapat. para sa grade at para sa effort ng lahat. number 26 daw ako, second to the last, dahil matagal pa ko rarampa nagpaturo ako kay ace kung panu ba yung pedeng pose pa. ang dami dami din pala namin nakitang mga nakacostume. may butterfly na sobrang laki ng pakpak kala mo tutubi. yung buntot pa nya mukhang punching bag kasi ang laki tapos mataba. retouch ng retouch ung mga kasama nya yun pala may maskara naman sya. natawa tuloy ako nun. sana di na lang sya nagmaskara kasi masmaayos at may itsura naman sya. yung isa namang model naka all black lang sya tapos may mga green na creep paper na nakalagay lang sa kanya, isip isip ko tuloy bakit ganun yung costume nya, wala man lang ka effort effort, seaweed lang hahah. yun pala butanding sya haha ipapatong sa ulo nya ung mismong gawa nilang costume. ang gulo kasi eh. may pusit din na kasali. kaso head dress yung suot nya. mukha syang takoyaki mantelman hahaha alam nyo yun? meron pang kinaiinisan si abby na model, yung jellyfish na akala ni abby eh pusit. kainis inis naman kasi eh jellyfish sya pero mukha nya prang sting ray, sama kasi ng tingin haha. bakit ba ang bad ko. hehe mapanlait hehe. fine arts na fine arts talaga:P joke lang. yun din naman kasi napansin nung iba.

ayun na kasali pa ako sa top 10. halos lahat ng FA nasama sa top 10 pero wlang umabot sa final 3. okey lang yun. atleast umabot sa top 10 eh madami din kasali. thankful na din kami dun. first time pa lang naman namin sumali eh. tska natuwa naman na si mam menor sa naging resulta ng gawa namin. dagdag grade na din yun:)





thank you abby, ace, eunice, gelie, jose, kat, mara, russ at rica;>

i dont need someone na hindi ako seseryosohin ng totoo at walang paninindigan. as long as i have may real friends beside me i feel happy:>

such a big LIAR!!!

napaka sinungaling mo pala talaga. napatunayan ko na talagang ganyan ka.



mukhang hindi na mawawala sa balat mo ang pagkasinungaling mo. naloko mo ang lahat lalo na ko. sa susunod na magkita o magkasalubong tayo wag mo ng asahan na welcome ka pa rin.



hindi lahat maloloko mo. kung wala kang magawa lokohin mo na lang sarili mo pwede. try mo. baka lalong masayahan ka pa kung gagawin mo yon.



wag ka sanang makatulog ng ilang araw at lumaki sana eye bags mo na halos nahaharangan na paningin mo.



lumalabas nanaman isang katauhan ko at dahil sayo yon. magkulong ka na lang sa kwarto mo at wag ka ng lumabas habang buhay.

REALity

hais ang daming mga ginagawa. naghahabol ng plates, quiz at activities sa minor subjects, paplano ng costume, sa org, tapos yung ngayong plate na super bongga, kailangan ng groupings. pero kahit ganon marunong na kami mag manage sa oras namin, kasi nga mga nadala na nung first year at kahit papano eh natuto na kami. tska parang ang saya naman ng mga gagawin pa namin kasi dito masusukat ang team work naming magkakaibigan, tulungan ba gah haha.

ilang araw din nakalipas nalaman kong tatakbo pala yung apat kong friends para sa fine arts student council. medyo nalungkot at nashock kami ni abby nun kasi late na namin nalaman. naisip ko tuloy nun hindi naman porket medyo late kami ni abby maka gets eh late na din kami maa-update sa mga balita lalo na kung mga kaibigan pa namin pinag uusapan. napaisip tuloy ako nun, kasi panigurado na sila din ang papasok sa student council dahil wala silang kalaban eh mahahati na ang oras nila. kung yung dati na magkakasama kami sa isang place lang at gumagawa ng kalokohan eh bihira na lang mangyari. kung sabay sabay kami kumakaen sa susunod bka hindi na kasi ma mga meeting pa sila or something. basta. feeling namin ng mga iba ko pang friends maiiba na ang lahat once na naging busy na silang apat. baka mahati tuloy yung grupo, wag naman sana.


nagiging emotional na naman ako... pero hindi ako emo ah..

behind all my happy face, there's a sadness and loneliness that i felt. hmm maybe because "sir" and i were not seeing these days. kaya ayan tuloy, ang lungkot ko. tska kasi hindi na sya ganung nagpaparamdam. hindi na sya nagtetext maski "good morning", "eat your lunch first before doing something" , "are you already at home?" o kung anu pa man. hindi na sya masyadong nagtetext. gabi na lang tapos sandali pa. iniisip ko na lang na busy siguro sya. but there are some thoughts that comes to my mind na he already find someone. yung bang klase ng girl na pagpapantasyahan o pinapangarap ng halos lahat ng mga lalaki. hindi naman kasi malayong mangyari yun dahil nasa environment na yun ng mga lalaki. alam yon ng lahat ng girls kaya nga there are some point na kapag nagiging close yung love one nila eh hindi mawawala sa isip ng mga girls ang magduda. nasa environment na din kasi namin yon. kanya kanyang environment yan.


nito lang. nagparamdam si sir. friday kasi, siguro napasa or natapos na nya mga plates nya. tinanong nya ko kung mahalaga pa daw ba sya para sakin. ang sabi ko syempre oo. kasi alam namin na may nag iba na sa pagitan naming dalawa. ang sabi ko pa sa kanya "nare-reflect ko lang kung anong nangyayari satin ngayon. ganyan talaga eh, hindi natin maiiwasan mga bagay na ganto. lilipas din siguro 'to, yaan mo". nagreply naman agad agad sya "pero hindi ako papayag. gusto kong matutunan mo kong mahalin dati pa. pero kasi hindi ko maisip bakit di mo man lang masabi kahit minsan na mahal mo nga ko". napasabi na lang ako na "gusto kong sabihin sayo yon. nauunahan lang ako ng takot. nun pa, nung new year pa." wala na kong pakielam kung nasabi ko pa yon. gusto kong sabihin yung mga salita na matagal ng gustong lumabas sa bibig ko. tinanong pa nya ko ulit ako, kung kailangan ko pa daw ba sya, ang nasabi ko na lang "kung nandyan pa yung sir na kilala ko, oo". hindi naman daw nawala, nandito lang naman daw sya para sakin. sana nga... ayaw kong umasa ng todo kasi ayaw kong masaktan ng bongga.


habang magkatext kami nagbigay sya sakin ng title ng kanta.. "i think of you".. pakinggan ko da sana, yun daw lage nyang pinapakinggan lalo na kapag di kami magkasama. everytime na naririnig nya yung song ako daw pumapasok sa isip nya. infairness, i must admit... maganda yung song.. yung message at melody.. nagustuhan ko.. at isa pa eh sapol na sapol ako. parang that song was made for us..


I THINK OF YOU
by taj jackson


I miss you babe
girl i know i been busy didn't get to talk
but don't let your head play them games with your heart
its been a little crazy doing what i do
but i just cant wait to get home with you
i know its been hard me not being there
baby i don't want you thinking that i don't really care
and i know that your feeling like i'm being unfair
but your love is with me everywhere

when i dream i think of you
breath i think of you
all day i think of you
give all my love to you my baby boo
swear its true all i do is think of you
when i pray i think of you
far away i think of you
all day i think of you
my heart belongs to you my baby boo
yes its true all i do is think of you

always say i love you before i go to sleep
if i die before i'm awake then i take your love with me
every second i'm away from you feels like misery
cuz i know where i really want to be
i know its been hard me not being there
baby i don't want you thinking that i don't really care
and i know that your feeling like i'm being unfair
but your love is with me everywhere

when i dream i think of you
breath i think of you
all day i think of you
give all my love to you my baby boo
swear its true all i do is think of you
when i pray i think of you
far away i think of you
all day i think of you
my heart belongs to you my baby boo
yes its true all i do is think of you

what do you do when you love someone so much
you'll do almost anything just for one touch
trying to make an excuse just to get away
that's the way i feel about you baby
when i leave do you know what i go through
it makes me cry every time cuz i miss you
and i hope you feel the same way to
cause all i do is think of you

(2x)
when i dream i think of you
breath i think of you
all day i think of you
give all my love to you my baby boo
swear its true all i do is think of you
when i pray i think of you
far away i think of you
all day i think of you
my heart belongs to you my baby boo
yes its true all i do is think of you

all i do is think of you




sana maayos na ang lahat..

ang bago kong natutunan.. bow

kanina late na ko dumating sa school. alalang alala pa ko dahil ang sabi ng isa kong friend nagkasunog daw sa campus. napaisip pa tuloy ako kung papasok ako kasi baka i-cut na yung classes. kaso habang katext ko yung friend ko parang nagiging exage na yung kwento nya. naisip ko tuloy na baka pinag titripan nila ko kasi akala ko ako lang ang late na dumating, yun pala pati yung iba kong friend eh nagoyo din. inakala nila na nagkaroon nga ng sunog. wala naman pala talagang sunog. nag fire drill lang. pero bakit pa nag fire drill? napag tripan lang ba? habang paniwalang paniwala ako na may sunog nga naiimagine ko yung mga pwedeng mangyari. pag fine arts talaga oo.



nung dumating na ko eh naghintay na lang ako sa isang vacant room na lagi naming pinag tatambayan every lunch ng mwf. nung dumating mga kaibigan ko nagulat sila dahil nakasuot kasi ako ng skirt. yung iba natatawa pa. bibihira lang kasi ako nag susuot ng ganun. hindi lang bibihira, halos once in a bluemoon lang mangyari yun. nahihiya tuloy ako. kasi naman ako lang nakaganun tska itsura ko parang dating daan o kaya iglesia ni cristo.



pagkatapos akong sukatan sa sako nag usap usap kami ng iba kong mga friendship kung ano yung mga posible na materials at kung pano gagawin ng maayos yung damit. dahil gahol na din sa oras ay nagdesisyon kami na mag over night sila dito sa bahay namin para magawa namin yung damit. at habang nag iisip sila kung kailan mag oover night samin eh sinusubukan ko yung tinuro sakin ni ace na step na pang harlem. hmm alam ko pang harlem yun eh. basta. yun na yun. dati hirap pa ko, ngayon hindi na. marunong na ko nun. haha nakakatuwa talaga. dalawa na alam kong step ng pang harlem..?? ewan ko ba bakit ko gusto matuto nun. kahit di na uso gusto kong matuto nun hmm siguro kasi nakakatuwa tska kahit na mukha na kong tikling na ewan eh sinusubukan ko pa din yon;>

ah.. meron din pala kong alam na pangharlem.. yung sa damit. yung hahawak sa damit sa balikat tapos gagalawin mo tsaka yung isa na parang naglalaba lang.. sa laylayan ng tshirt, parang kukusutin mo haha sarili kong alam yun ah. walang nagturo sakin hahahahahaha XD

ano naman next kong pag aaralan na step? hehe papaturo ulit ako;>

nag iba na;(

hmm talagang paiba iba ang ugali at isip ng tao nuh? nung una magkasundo kayo, pero habang tumatagal nag iiba na. yung bang mahalaga ka daw sa kanya pero bukas o makalawa hindi na. parang mga magkakilala na lang kayo. tapos minsan nakakasawa na din mga sinasabi niya sayo. wala na bang iba or something new? naalala ko tuloy yung sinabi ni vice ganda sa showtime “kahit na masarap ang adobo, kung lagi lagi mo naman ‘to kinakaen eh nakakasawa na din”. kasi naman laging i miss you na lang naririnig ko sa kanya tska nag sasabi naman sya ng mahal kita, pero kasi palagi na lang ganun. hmm siguro nag eexpect lang ako na one day magsasabi sya at magpropose ng ”can you be may girl?”. hmm ewan ko ba.



tska these days parang nag iba na yung aming atmosphere, homosphere, litosphere, hydrosphere, exosphere, lahat lahat na ng sphere. hindi ko masabi kung dahil ba sa minsan na lang kami nagkakasama or what. hmm pero one thing ang sure na sure akong nagbago sa kanya. iba na sya magtext. kung dati panay text kung san man lupalop ng lugar sya pumunta, ngayon may time na hindi sya nagtetext, kaya ayun, hindi din ako magtetext. masgusto ko yung dating nakilala kong ”sir”. kasi dati may spark pa, ngayon pundi na. parang di lang nakabayad sa meralco.



bakit ba nagkakaganto sya? medyo napapadalas na din ang gimik nya at hindi ako sanay ng ganun.

kanina, after i went to school ay dumiretso na ko sa mga pinsan ko. may hihiramin kasi ako at mangungutang muna ko ng bostny (yung parang pylox) sa papa nya. ayon, tinatanong ako kung kami na daw ba ni sir kasi nga nakita nya kame before sa may terminal. sabi ko hindi naman, hindi nga nagsasabi na nangliligaw sya eh. tapos ayun, kwentuhan kami, we share each others the story of our love life. nabanggit ko sa kanya yung mga napansin ko kay sir na ayaw ko. tulad ng hindi man lang magtipid, napapadalas na ang gimik at hindi man lang ako mapakilala sa mga friends nya o kaya pati yung hindi niya masyadong pakikisama sa mga friends ko. nung nalaman na gimikero si sir, sabi agad ng pinsan ko “naku, wag, gimikero pala yan. sa bar kaya may sayawan dun, panigurado may kasayaw yang babae nu”. natigilan ako dun. kasi pwede ngang mangyari yon. wala ko dun, hindi kami magkasama ni sir nun kaya there’s a tendency that he will meet someone at yun yung makakasayaw nya. naalala ko tuloy yung nabasa ko sa facebook profile nya. may naka comment kasi dun na girl and she said “oh ito na ah.. ayan ang galing sumayaw”. biglang pumasok sa isip ko na baka nakilala niya yung girl na yun sa bar. para kong nabuhusan ng malamig natubig na nanlamig at nanghina bigla. anong gagawin ko? bakit sya nagkakaganun? o baka talagang yun talaga ang tunay nyang kulay? aaminin ko may itsura sya at hindi mawawala sa isip ko pati sa isip ng mga babae na ang gwapo o may itsura eh babaero.



kanina nga sabi nya sakin sa text parang hindi ko na daw sya sir. ang reply ko na lang “oo nga eh, parang hindi na nga kita sir”. may mga nagbago na kasi. kung nag iba man ako sa kanya kasi sya ang may kasalanan. sya ang dahilan kung bakit nagkakaganto ko sa kanya.



ano ng gagawin ko? ano ba dapat kong ikilos o sabihin sa susunod sa kanya?

wahh.. nahihirapan ako..;(



im starting to cry..



i wish i can go back to our sweet and simple life..

infairness..

magkaaway man kayo, magkakabati din kayo.



yung friend ko na dating nakatampuhang pururot ko, hmm ayon, ok na kami at dahil yun sa planning sa birthday video ng isa naming machong kaibigan.

hindi man agad kayo magbabati pero may mga times at chances na pwede kayong maging magkaibigan ulit.

hindi minamadali yan. parang pananahi lang yan. dahan dahan para maayos at matuwid ang pagtahi, at tatahiin pa yan pabalik para mas tumibay ang damit;>

sana naintindihan nyo;P



hehe basta.. dahil dun nabawasan ang depression ko sa buhay;>

shocking;P

umagang umaga kanina pagpasok ko sa campus eh nagulat ako sa sinabi ni maam lim sakin, "si jhem jhem ang haba haba ng blog". parang bigla akong naging alerto at ang dugo ko ay nagsigising, kaso bigla din akong nanlambot pagkatapos nun. si maam kasi eh, hindi ko akalain mababasa ang blog ko. i'm shy kaya ahihi.



nung world literature naman, nung pumasok si jose. nabasa din niya yung blog ko. nadoble daw badtrip nya nung nabasa niya yung blog ko. dahil daw sa kabagutan niya sa bahay ay binasa din daw nya pati yung ibang blog ko. idamay daw ba sa kabadtripan ang inusente kong blog? sya na nga nakikibasa sya pa nabadtrip. yaan mo jose, pag may napansin ako sayo minsan ibblog ko yun hahahah ayun tuloy, nag amoy sukang sasa sya kaninang umaga. akala ko kung sinong gumagamit ng glue at hinahanap ko pa, yun pala si jose mari.



mga hapon naman, nung nasa corridor (tama ba spelling?) kami while waiting for the others at sa time ng math eh nagpaload si abby kay mam lim. pagbalik samin ni abby biglang sabi "jhem, lagot ka", nagulat naman ako kasi "bakit? ano ginawa ko?" isip isip ko. sabi daw ni maam lim ang haba nga daw ng blog ko. tinatanong pa si abby kung sino yung "sir" na binabanggit ko. nangiti na lang ako kasi ibig sabihin talagang may nabasa si maam na portion sa blog ko. at habang pinag uusapan yung blog ko biglang lumabas si maam lim sa room nya, sumigaw mga kaibigan ko "maam! si jhem oh nandito..", ayun tuloy napansin ako ni maam, naalala pa yung blog ko. tinatanong nga kung sino si sir, nangingiti na lang ako. tapos may sinabi pa si mam "may nakalagay pa nga dun eh, 'hindi ko gusto tong nararamdaman ko'", nagtawanan at hiyawan tuloy mga poverty friendships ko. napahiyaw at natawa na lang ako kasi totoo naman yun, may nailagay nga kong ganun sa blog ko. medyo nahiya tuloy ako ehehe;P



nung uwian time naman. naiwan sila gelie, kat at nix sa field. si rica naman na kay maam b.a ata. eh nasan naman si mara? naghahanap ng papa? XD si jose umuwi na at kami naman nila ace at abby ay nagsama sama. nailibre pa kami ni ace ng burger. nakakahiya, kasi naman bakit pa manlilibre eh lage na nga nya kami binibigyan ng baon nya at ng mentos. naisip ko tuloy, puro baon bang pagkain ang laman na bag ni ace? parang hindi nauubusan ng makakain kasi.

habang naglalakad kami papuntang monumento ay kinakain namin ung nilibre ni ace para samin. ang bagal namin maglakad. umabot ata ng 10 to 15 minutes. nakita pa nga kami ni jaypee na naglalakad kaya lumabas ng bestfriend para tawagin kami. hindi ko alam kung sya ba yung nagsabi ng yuhoo nung tinatawag kami, hehe wala lang, ang gara lang kasi, nakakatawa. medyo nahirapan pa kaming tumawid sa may tapat ng andoks malapi sa puregold. baet talaga ni ace, hinawakan pa kami ni abby nung patawid na. teka, mukha ba kaming matatanda na hirap ng tumawid? hehe



nung malapit na kong lumiko sa 7 11 nagulat ako sa nakita ko. kasi naman biglang lumitaw si "sir" at papalapit sakin. nung una inisip ko ba kung si sir nga ba yung nakita ko kasi nakasalamin yung lalaking nakikita ko, eh wala naman salamin si sir kaya nga nagulat pa ko, naniwala na lang talaga ko na si sir talaga yung nakita ko nung nakita kong naka suot ng college shirt ng fine arts. "oh, bakit ka nandito?" tanong ko sa kanya. "kanina pa kita hinihintay dito eh. kanina pa din kita tinitext, di mo ba nare-receive?"

"hindi ko muna tinitignan phone ko. syensya na, hindi muna ko nagtext kasi nga naglakad kami" sabi ko sa kanya. nakita daw niya kami na naglalakad nung papauwi na siya galing sa mga tita niya. kasama niya kasi mama nya at yung isa nyang kaibigan. nagpara daw sya agad at bumaba para daw sundan kami. kaso kung san san pa kami naglakad. nakita pa nga namin sila gian at mara na naglalakad papuntang victory mall. sa pagmamadali ni sir ay nauna pa sya sa 7 11 at dun na lang ako inabangan at hinintay. infairness, natouch ako sa ginawa niya. gulat kasi ako eh bigla siyang nandun. kulang na lang na may kasamang flowers yung pagsalubong nya sakin at pwede na kong himatayin hahaha XD, landi hahaha mga imaginations eh 'nu? ;>



habang naghihintay kami ng jeep ay magkahawak kamay kaming dalawa. at hindi mawawala ang kulitan saming dalawa. sabi ko bakit saya naka salamin, trip lang daw nya. "mukha kang mabaet at matino" pang asar ko naman. "bakit? hindi ba ko matino?" at tawa nanaman kami. "baka mamaya abutin nanaman tayo dito ng alas ocho"sabi nya, "hmm sige gusto mo sumakay na ko?" patampo effect ko naman kunyari pero bigla din akong napangiti. "hindi, ayaw ko nga" sagot naman nya.



habang nakasakay ako ng jeep eh magkatext pa din kaming dalawa. "hinintay pa kita para lang makasama ka kasi miss na miss na kita", natuwa ako nun at aaminin kong natouch ako nun, kasi naman eh hehe. parang dumating sa point na ayaw na namin magbitaw at maghiwalay kaso hindi naman pwede yun. hanggang sa magulintang ang isip ko sa isang text nya, "matanong ko lang, eto oo o hindi lang ha. ako lang ba nagmamahal sa ating mag boss ha?". mukha kong timang sa jeep kasi nangigiti tapos nagulat pa, anu naman itsura nun 'nu. may ti-next pa din sya "touch na touch nga ko sa tuwing nandyan ka para sakin, kaya yung love ko sayo lalong lumalala hahaha. mahal kita as in inlove na inlove. can't smile without my mam." ayiiee.. kinilig ako nun haha naisip ko din tuloy yung joke na," pustiso ka ba? kasi i can't smile without you" haha wala lang bigla lang naglaro sa isipan ko.



puro shocking moments nangyari sakin ngayon. makatulog pa kaya ako?

;>

masaya na nga nabadtrip pa..

nang matapos na ang klase ng last subject, illustration 2, eh nagsiuwian na kami. happy ako at makakasama ko ulit si sir dahil ihahatid nya ko sa terminal papuntang amin. mga quarter to 7 or exact 7 nakarating na kami sa terminal. habang nakapila kami para bumili ng ticket eh nag uusap at nagkukulitan kaming dalawa. nung nakabili na ko ng ticket ko eh nauunahan naman ako sa pagsakay ng jeep kaya napag desisyonan namin na pumunta na lang sa may malapit na parking lot ng mga jeep para mauna na ko sa pagsakay. habang naglalakad kami ay nakasalubong pa namin yung pinsan ko, si ate che. nakilala na nila isa't isa nung namili kami before ng new year kasi nga kasama nun si sir. pati sila gelie at nix nakasalubong namin nung papauwi na din sila. pero kahit na pumunta pa kami dun eh hindi din ako agad pinasakay ni sir para kahit papano eh magkasama kami. tsaka actually ayaw ko din naman agad sumakay kasi gusto ko pang makasama si sir kahit papano. habang nakatayo kami ay kinuha niya kamay ko at hinawakan niya. kahit na nag uusap at nagkukulitan kami ay magkahawak pa din kaming dalawa. ayiie... hahaha;>



tinatapik tapik at hinahawakan ko chan nya. ang cute kasi eh, may burger. (FYI, burger ang tawag namin ng mga friends ko sa baby fats). sabi ko kay sir "nanggigigil ako sa baby mo", sagot naman niya "eeh wag, baka makunan pa ko dito" at nagtawanan lang kaming dalawa. para kaming mga ewan na may sariling mundo hahaha.



kung anu anong kulitan pa din ang ginawa namin. pipitas ako ng dahon tapos sinusubukan kong ilagay sa bulsa ng polo nya yung dahon, kaso nahuhuli pa din ako. sasabihan pa niya ko ng "kulot", "kulet" naman ang pambawi ko. pati yung mga iranian na dumaan napagdiskitahan haha. i mimic them eventhough i didn't know what's the meaning of their language. si sir naman nagbabalak pang magsabi sa mga iranian na "did you know this girl? (ako) you know i like her". hahah ang arti buti na lang hindi narinig ng mga iranian dahil nakalagpas na sakin. yung mga time na yun i want to hug him, kaso nahihiya ako. kasi that moment parang kami na. haiz.. nadadala lang siguro ko ng emotions ko. basta all i knew is i'm happy to be with him;>



nung makasakay na ko ng jeep may nangyaring hindi ko inaasahan. may lalaki kasing medyo malapit sakin and infairness may itsura at may dating. tapos may mga sumakay na tatlong lalaki pa. unang kita ko pa lang dun sa huling sumakay dun sa tatlong lalaki, sa isip isip ko "ui gwapo". sa kabilang side (kanan) ko naman sila umupo. katabi ko panga yung gwapo eh. magkakilala pala yung katabi ko at yung mga bagong sakay na lalaki, kasi they greet each other. tapos sabay sabi nung gwapong lalaki "pare, girlfriend mo?" nung una nagtaka pa ko kung sino ba yung girlfriend na tinutukoy nung gwapo eh wala naman kasama yung lalaking nasa kaliwa ko. naisip ko tuloy na ako kaya yung tinutukoy nung mga lalaki, kasi ako lang naman katabi nung friend nila at wala pang babaeng sumasakay nun sa jeep bukod sakin. "hmm oo, hehe" sabi naman nung lalaking nasa kaliwa ko. nagulat ako pero hindi naman ako nagpahalata, hindi ko na lang pinansin kasi baka tumigil naman sila. pero mali ako. sabi nung gwapo "bakit kayo magkalayo? LQ kayo? hehe" natatawa na lang yung katabi ko sa kaliwa at sinabing oo. at hindi pa sila nagtigil, inulit ulit pa yun at magtabi na daw kami. hindi na lang ako kumikibo at nagrereact, parang bingi bingihan nalang ako. dagdag pa nung gwapo "pare swerte mo naman, naka jackpot ka". mukha ba kong lotto? sa isip isip ko. nagheadset na lang ako at nakinig ng mga kanta sa cellphone ko. ang huli ko na lang narinig yung sinabi nung nasa kaliwa ko, "ui, shh" at nangiti nalang silang lahat. hindi ko na alam kung nagsasalita pa ba sila nung nakikinig ako ng music kasi katext ko si sir, nagsusumbong ako. mga adik daw pala yung mga yun eh, gamitin ko daw yung picture namin na wallpaper para kung makita eh baka matigilan na yung mga kumag.



nung papara na ko para bumaba sa jeep eh hindi agad narinig ni kuyang driver yung boses ko kaya nagtuloy tuloy lang sya. napapatingin pa sakin yung mga kumag at ang sabi ay wag na daw akong bumaba, kaya ang ginawa ko nilakasan ko yung boses ko at narinig na ni kuya driver kaya nakababa na ko ng jeep.



haiz.. buti wala na kong sa mood makipag usap sa iba kaya hindi ko na pinatulan yung mga yon. tsaka nakakahiya din kasi sa ibang pasahero. kabadtrip ah. bute na lang nakakaen ako ng martys at naisip ko si sir, nawala din agad inis ko;>